Bij rappers wordt vaak gedacht aan jongeren uit achterstandswijken die te dom om te poepen zijn, laat staan dat deze gaan stemmen. Maar daar heb je het fout, want State Magazine heeft een aantal rappers gevraagd naar hun politieke voorkeur. Nu met ik eerlijk zeggen dat de meeste namen van het artikel mij totaal niks zeggen, maar het is vooral de fakkelbrigadier Typhoon die het hele artikel met zijn (wijselijke) mening weet te domineren.

Typhoon
Typhoon is er nog niet uit wat hij gaat stemmen. Het liefst zou hij het hele politieke systeem anders ingericht zien. "Mensen worden cynisch, omdat ze zien dat er na de verkiezingen weer coalities gesloten worden, water bij de wijn wordt gedaan en behaalde resultaten heel miniem zijn." Maar zo lang er nog geen alternatieve staatsvorm is, wil Typhoon zijn stem wel nuttig gebruiken. "Bij de vorige Tweede Kamer-verkiezingen heb ik dat niet gedaan. Dan gaat niet alleen je stem verloren, maar wordt het door de kiesdeler eigenlijk grotendeels een stem op een van de grote partijen. Dan stem ik indirect bijvoorbeeld op de VVD, dat lijkt me niet de bedoeling. Het vorige kabinet met gedoogsteun van de zwaar racistische PVV, sluit hele bevolkingsgroepen buiten."

Maar wat stemt Typhoon dan wel? Waar twijfelt hij tussen? "Ik denk aan een proteststem. Dat zou de Partij voor de Dieren, de Piratenpartij en de SP kunnen worden, al is de SP gevoelsmatig al onderdeel van het establishment. Als je al zoveel jaar meedraait in Den Haag wordt een partij log en ongeloofwaardig. De Piratenpartij maakt zich sterk voor beperking van overheidsbemoeienis en strijdt voor bescherming van privacy. Het zijn belangrijke punten die de grote partijen teveel laten liggen of zelfs bedreigen. De Partij voor de Dieren brengt een groener politiek klimaat en heeft oog voor ecologischer keuzes, erg belangrijk! Met de SP kan ik mij goed identificeren, maar Roemer geeft mij niet een goed gevoel als potentieel leider van ons land."

Voor Typhoon zijn onderwerpen als cultuur, onderwijs en zorg heel belangrijk. "Een land moet investeren in cultuur. Kunst kan mensen laten zien dat alles mogelijk is, dat je mag dromen." Over de macht van Europa maakt de rapper zich zorgen, evenals het rechtse geloof in marktwerking, wat volgens hem enkel de rijken ten goede komt. "Ik maak me ook zorgen over de aanpak van de bankencrisis. Het is symboolpolitiek en het echte probleem wordt volgens mij niet aangepakt. Het systeem van de vrijemarkteconomie moet op de schop, niet enkel de huidige directeuren aan de kant of strenger toezicht door Europa. Er zijn echt grote problemen in de wereld en dan hebben wij het hier over een boerkaverbod. Het is treurig om te zien hoe belangrijk de lijsttrekkersdebatten zijn. In veertig seconden kun je nooit de diepte in." Zelf zal Typhoon dan ook niet snel de politiek in gaan. Althans, niet in de traditionele politiek. "Ik denk niet dat ik mij moet gaan conformeren aan de politiek. Ik geloof in de kracht van burgerorganisaties, zeker voor de toekomst. Maar ik ben ook niet iemand die roept vanaf de zijlijn. Ik ben al op bezoek geweest bij de Tweede Kamer en ook bij het Europees Parlement. Ik wil snappen hoe machtssystemen werken, hoe mensen invloed uit kunnen oefenen en gelijkgestemden ontmoeten."

Dat de multiculturele samenleving maar niet op de agenda van deze verkiezingen komt, snapt Typhoon heel goed. "Nederland is nog steeds niet eerlijk over het eigen verleden. Er worden essentiele zaken weggelaten uit het publieke debat. Je kunt pas over 'wij' praten als iedereen de geschiedenis kent en door wederzijds begrip er samen aan een toekomst gebouwd kan worden. Dan heb ik het over de rol van Nederland in Nederlands-Indië en over het slavernij-verleden. Ik pleit niet voor herstelbetalingen, it's just money, maar wel voor een eerlijk besef. Dat er gewoon in geschiedenisboeken duidelijk wordt wat de rol van Nederland was en hoe het zo'n welvarend land is geworden. Natuurlijk mag je trots zijn op Nederland, maar erken ook de zwarte bladzijden. Dan zal niemand meer met droge ogen het kunnen hebben over 'aanpassen aan de Nederlandse cultuur'. In Suriname kan in één straat een moskee, een synagoge en een Christelijke kerk staan, doordat er een duidelijk besef is van de verschillen in culturele achtergronden. Die kennis maakt het dan ook mogelijk om van elkaar te leren en te bouwen aan een land. Dat is een mooi voorbeeld van assimilatie. Zo lang we dat hier niet doen, blijft er ruimte voor iemand als Wilders."