Review: Horror Delight: A Nightmare Boutique

TonyT 6 april 2012 om 20:11 uur

Horror Delight is één van de drie eerste releases binnen een nieuw project van distributeur De Filmfreak, onder de noemer Mad Monkey zullen er bundels van drie titels te vinden zijn binnen een bepaalde hokje. "Goede entertainment hoeft niet uit per se uit Hollywood te komen," aldus directeur Bert Trentels. Daarmee scoort hij meteen punten en het aantrekkelijk geprijsde pakketje die ik als eerste ga behandelen, beaamt dat statement. Frankrijk is aan!


Symon Hynd's debuutfilm biedt ruimte aan allerlei nare, zieke gevoelens die de kijker zowel benieuwd als verafschuwt achter moet laten. In plaats van de reeds bewandelde paden nogmaals kapot te lopen, wordt er gekozen voor een aanpak die balanceert tussen het psychologische aspect en regelrechte snuff-praktijken.

We treffen Eliott Gast (Jason Behr) aan in een steriele kamer waar hij als gevangen wordt gehouden en gemarteld. Achter deze praktijken zit een terroristische groep die de onmenselijke toestand van de Amerikaanse handelsafgevaardigde op het internet uitzenden om een statement te maken...en om geld te verdienen.



De sensatiebeluste Fransozen die de actie ondernemen tegen deze (wel/niet) onschuldige man doen de filmtitel eer aan door steeds de martelingen te betrekken op de zintuigen, waardoor de situatie steeds ondraaglijker zal worden. Wanneer de kijkcijfers toenemen zal Eliott Gast dat ook moeten ondervinden, terwijl de ontwikkelingen buiten de kamer ook niet uitblijven.

Zo ontstaat er een bijzonder interessante situatie waarin je continue in afwachting bent van de volgende verandering. Meeleven is opvallend makkelijk gemaakt dankzij de voelbare, doch niet al te expliciete, verwondingen. Het mist alleen visueel een beetje attitude (iets te flets en veilig geschoten allemaal).


Een film waar geen touw aan vast te knopen valt, kan goed uitpakken maar kan even zo snel de aandacht verliezen. Robin Aupert vliegt heen en weer om je van de belangrijke rode draad in het verhaal af te leiden, maar heel bevorderlijk voor het tempo en de geloofwaardigheid is dit geenszins.

Een journalist wordt aangesteld om in een klein dorpje een reeks verdwijningen te onderzoeken. Eenmaal daar aangekomen verdwijnt zijn vriend en begint de zoektocht naar de gebeurtenissen in dit groezelige dorpje. Een film die wellicht wat doet denken aan een moderne Wicker Man, maar daar uiteindelijk te weinig concentratie heeft om hetzelfde illustere effect te bereiken.



Met de sfeer zit het wel snor. Het voelt als een mix tussen klassieke en moderne elementen, maar heel vastberaden om een genrefilm te maken is Robin Aubert al na 15 minuten niet meer. Daarna is het vooral een wirwar aan belangrijke en totaal onbelangrijke hints. Een speelduur van een kleine anderhalf uur zou voldoende zijn geweest, helaas zit dit twee uur durende mysterie vol met onnodige zijwegen.


Deze titel is altijd al een beetje in de schaduw gebleven van de grotere titels die rond dezelfde periode verschenen. De Franse vloedgolf aan grof geweld met titels als Inside, Haute Tension en mijn favoriet: Martyrs. Dat is niet altijd terecht, want het kan in de meest kleine details schuilen. De grootste boosdoener lijkt het feit dat Frontier(s) vooral een érg traditioneel filmpje is.

In de voetsporen van Texas Chainsaw Massacre en consorten, is dit een betere moderne update van de welbekende formule dan de Amerikaanse remake en prequel dat zijn. Waar die alle valkuilen omhelzen, is Xavier Gens slim genoeg om op de juiste momenten net dat beetje gas erbij te geven. Dit ontaard uiteindelijk in een pijnlijk harde finale die soms uit de bocht vliegt, maar misschien juist daarom zo goed werkt.



Neonazikannibalen gaan los op een groep jonge, gewapende bankrovers die zich tijdelijk schuil willen houden in een herberg diep in een oude mijnomgeving. Vanzelfsprekend vormt de familie kannibalen een geweldig stel moordlustige idioten waarbij geen plan of handeling te ver lijkt te gaan. Dit resulteert in meerdere zeer ongemakkelijke scènes waar de wanhoop vanaf spat.

Reageer