Laten we eerlijk zijn, de meeste Nederlandse films zuigen gewoon keihard. Omdat het altijd over de oorlog gaat of een verfilming is van een hip boek uit de jaren zestig of zeventig. Maar zo heel zelden verschijnt er een juweeltje als Flodder, Lek, Van God Los et cetera en de nu instant cultklassieker Black Out dat sinds kort op dvd verkrijgbaar is.
Begin dit jaar verscheen Black Out in de Nederlandse bioscopen en is eigenlijk helemaal niet echt opgevallen bij het grote publiek, wat heel erg jammer is. Want deze films is een pure cultklassieker van eigen bodem en verdiend zoveel meer lof dan het eigenlijk heeft gekregen. Om te beginnen, en ik gooi het er al vast uit: Arne Toonen heeft zijn inspiratie gehaald bij de Engelse regisseur Guy Ritchie die ons jaren geleden Lock Stock and Two Smoking Barrels en Snatch bracht. Sterker, je kan Black Out zelfs zien als een ode aan de laatst genoemde films, omdat Black Out er zoveel gemeen mee heeft. Want de manier van montage, verhaalvertelling, kleurgebruik en vooral messcherpe dialogen is wat deze films met elkaar verbindt.
Black Out vertelt het verhaal van ex-crimineel Jos Vreeswijk die jaren geleden met zijn maatje Bobbie (niet dollen met die bolle) grote spelers in het drugsmilieu waren. Ze dealden, ripten en deden incassoklussen voor de grofgebekte opa Charles, een prachtrol van Edmond Classen. Maar Jos is ouder en wijzer geworden en is weer op het rechte pad en gaat zelfs trouwen met de liefde van zijn leven Caroline, die gespeeld wordt door Kim van Kooten. Maar één dag voor zijn huwelijk wordt Jos wakker naast een lijk wiens halve gezicht kapot is door een schotwond. Watskeburt? Dat weet Jos niet, omdat deze een Black Out van enkele dagen heeft en dat de er een aantal mensen het op hem gemunt hebben omdat er twintig kilo cocaïne (ook bekend als sos of wit) is verdwenen en dat Opa Charles en een Russische crimineel genaamd Vlad claimen dat de drugs van hun zijn en heeft Jos 24 uur om de drugs op te duiken of Caroline gaat er aan.
Wat er dan volgt is bijna negentig minuten actie en scherpe teksten die vooral met veel humor worden gebracht. Want doordat er een bont gezelschap criminelen achter de drugs aan zitten ontstaan er een aantal hele leuke situaties. Zo heb je Charity en Petra (Katja en Birgit Schuurman) die nu de incassoklussen klaren voor opa en deze twee doen dat vooral met een cricketbat en een hakbijl waarop een lachend gezichtje zit. Dan heb je nog Björn en Wally die gespeeld worden door de rappers Kempi en Willy Wartaal die wannabe dealers zijn en tegelijk een hondentrimsalon runnen waarbij ze dromen van die ene grote klapper. Maar vooral Rex (een rol van Horace Cohen) is briljant, hij is een ongekende loser die op een partij coke moet passen en dit zo knullig doet dat ik echt een paar keer hardop moest lachen. Dan heb ik het nog niet over de politieagent André die een dialoog afsteekt over het woord neger waarbij zijn Berberse collega hem probeert te corrigeren.
Opvallend is dat de film alleen maar op dvd en niet op Blu-Ray is verschenen, want de beelden zijn prachtig en vooral erg kleurrijk geschoten wat meer in 1080p tot zijn recht komt dan in Single Definition. Aan de andere kant, als je een beetje goede dvd- of Blu-Ray-speler hebt die upscaled, dan is dit zeker geen straf om naar te kijken. Wat heeft de dvd naast de film zelf nog meer te bieden? Best wel veel eigenlijk, want zo zijn er de bloopers, bioscooptrailer en een korte film met de titel Oh Deer waarin we een echtpaar op jacht zien gaan en twee criminelen die een lijk willen begraven in het bos en zorgt voor de nodige absurde momenten.
