Het is alweer twee jaar geleden dat Medal of Honor uit kwam op deze generatie consoles. Het was een goede game, alleen de singleplayer was wat aan de korte kant. Dat terzijde was de singleplayer een van de beste die ik tot die tijd had gespeeld. Het was een zeer toffe game, ondanks dat de multiplayer wat foutjes kende, maar wel zeer vermakelijk was. We zijn nu twee jaar verder en Medal of Honor: Warfighter is uitgekomen voor de PS3, Xbox 360 en PC.

Jij bent Preacher, een Tier 1 soldaat die ook in de vorige Medal of Honor zat. Dusty is nu de supervisor over alle missies en geeft alle instructies en opdrachten. Na de gebeurtenissen in de vorige Medal of Honor wil Preacher uit Tier 1 stappen, maar uiteraard gebeurt dat niet omdat de pleuris uitbreekt.

Het verhaal zelf is niet heel boeiend. Het is het typische 'de wereld gaat apeshit, dus help ons of anders gaan we allemaal dood'-verhaal. Dit verhaal zit vol met de nodige (overbodige) emotionele momenten en extreme over de top explosies. Het verhaal duurt ongeveer vier uur, maar dan ben je ook wel blij dat het voorbij is. Ik betrapte mezelf erop dat ik wilde dat de singleplayer eerder voorbij was, zodat ik mijn tijd er niet meer aan hoefde te verspillen.

Als er één award naar Medal of Honor: Warfighter mag gaan, dan is het wel voor het aantal bugs en glitches die in de game zitten. De singleplayer zit er namelijk vol mee. Freezes, respawns uit het niks en door cover heen worden neergeschoten bijvoorbeeld. En als je denkt slim te zijn en de vijand te gaan flanken, dan spawnen ze achter je en word je als het ware keihard afgestraft voor het nemen van andere (flank)routes. Druk niet op de coverknop als je aan het rennen ben, want dan vindt de game het grappig om te denken dat je cover wilt nemen. Dit zijn maar een paar voorbeelden van de vele bugs die Medal of Honor: Warfighter kent.

Een andere kleine irritatie heeft betrekking op de scopes. Je maakt het te vaak mee dat je in close combat met een ACOG scope wapen bezig bent en je secondary een nutteloos pistol is en je dus gedwongen ben om een AK van de grond op te pakken om niet volledig ingezoomd te zijn op de grote teen van het mannetje dat je probeert te killen terwijl je team vrolijk naar de lucht blijft schieten.



Als je dacht dat de singleplayer slecht was heb ik goed nieuws voor je. De multiplayer is een heel klein stukje beter. Je hebt een flink aantal wapens, attachments en soldiers tot je beschikking. Het is een zeer uitgebreide multiplayer. Tot zover het goede deel van de multiplayer. Spawns en matchmaking zijn namelijk rommel. In het eerste uur dat ik speelde was ik al vereerd om tegen een level 50 te spelen en werd dus helemaal ingemaakt. Het hielp ook niet echt dat ik het ene moment minuten aan het zoeken was naar tegenstander en het andere moment ze met het hele team voor mijn neus stonden en mij een paar kogels door mijn kop jaagden.

Het buddy spawn systeem is een leuk idee, maar werkt niet. Twee mensen in een squad werkt ook niet. Als je pech hebt, dan ben je een goede minuut aan het wachten totdat je n00b van level 3 realiseert dat je eigenlijk ook wel verder wilt spelen en dat hij even twee seconden moet wachten totdat jij bent gespawned. Ik heb het dus maar meteen opgegeven en de 'Fall Back'-optie gekozen. Spijt van, want nu ben ik weer minuten aan het zoeken of ik wordt weer gespawnkillt. Over spawnkillen gesproken: de eerste persoon die uit zijn spawn weet te komen in een objective game mode krijgt van mij een koekje. Er is één spawnpunt in deze game mode, dus iedereen weet precies waar je vandaan komt en aangezien de gemiddelde FPS-speler meer aandacht besteed aan hun Kill/Death Ratio dan aan het eigenlijke winnen van de game kan je beter de objective mode skippen en Team Deathmatch gaan spelen.



Er zijn in totaal acht maps beschikbaar en vijf modi in de multiplayer van Medal of Honor: Warfighter. De maps zijn over het algemeen klein en spelen goed. Voor de objective mode heb je een goed team nodig anders kom je nergens. Het regent nauwelijks killstreaks en als de spawns meewerken zit je constant in de actie.

De wapenvariatie is waar de multiplayer het sterkste mee is. Er zijn een heleboel wapens en attachments die je kan vrijspelen en doordat het levelen best snel gaat kun je meestal snel weer iets nieuws uitproberen. Met de verschillende soorten classes kun je je eigen speelstijl toepassen. Sniper classes hebben ook automatische wapens en alles lijkt goed gebalanceerd.