Na vier succesvolle delen van Forza Motorsport was het dus tijd om eens met een frisse wind in de serie te komen, door middel van de spin-off Forza Horizon. Waarin we niet langer meer over de wereldbekende circuits scheuren, maar door de open wereld van de Amerikaanse staat Colorado. Daarnaast is het deze keer niet de ontwikkelaar Turn 10 die verantwoordelijk is voor deze titel, maar het pas in 2009 opgerichte Playground Games dat hoofdzakelijk bestaat uit oud-medewerkers die eerder meewerkten aan diverse grote racegames van verschillende bekende bedrijven. Dus een verse franchise van een nieuwe studio en daarom waren de verwachtingen dan ook behoorlijk hoog te noemen.

Forza Horizons werkt volgens het bekende systeem waarbij je van de bodem naar de top moet racen. In dit geval is het van de 250e plaats naar de eerste om het daar op te nemen tegen niemand minder dan de ongeslagen kampioen Darius Flynt. Maar voor het zover is zal je velen uren zoet zijn met de diverse events en andere leuke uitdagingen. Want letterlijk centraal in de game staat het fictieve Horizon Festival dat mij gelijk deed denken aan mijn bezoek aan Global Gathering in 2004, wat niet zo vreemd hoeft te zijn aangezien het Engelse Playground Games verantwoordelijk voor deze spin-off is en Global Gathering in het land daar een groot begrip in de party scene is. Het Horizon Festival is niet alleen één grote non-stop houseparty, maar ook de organisator van de races.

Voor je het tegen Darius mag gaan opnemen moet je dus jezelf eerst gaan bewijzen. Dit doe je door gekleurde polsbandjes vrij te spelen. Elk bandje staat weer voor een aantal verschillende races die je moet voltooien en waarmee je geld en XP verdiend. Dat is overigens niet de enige manier om XP te verdienen, want ook onverantwoord rijgedrag brengt de nodige punten in het spreekwoordelijke laatje. Denk hierbij aan bijna botsingen (Burnout iemand?), zo hard mogelijk langs flitspalen rijden of door bochten driften en het winnen van uitdagingen van mensen van je Xbox Live-vriendenlijst. De 'races' spelen zich af op de wegen van Colorado, waarbij je soms als snelste van punt A naar B moet rijden met verschillende klasse wagens, of juist een 1 op 1 met bijvoorbeeld enkel een Mustang of de bekende drie rondjes over een vastgestelde baan. Nu klinkt dit als een dertien in een dozijn game, maar ik kan je garanderen dat er heel erg veel variatie aanwezig is. Want ook al moet je wel je events winnen en uitrijden, je mag zelf dankzij de open wereld bepalen in welke volgorde je dit afwerkt of als je geen zin hebt gewoon lekker door Colorado te scheuren en andere racers uit te dagen voor een race. Of als je er echt zin in hebt, honderd kortingsborden langs de weg kapot te rijden, want elk bord is één procent korting op de aanschaf van onderdelen op je auto.



Zoals je gewend bent van de Forza-serie, is er ook in Horizon geen gebrek aan mooie wagens, want alle bekende merken zijn aanwezig en van stock tot vette bak uit te bouwen. Dit doe je uiteraard met de vergaarde credits. Alleen is het tunen en uitbouwen wat minder uitgebreid dan je van de Forza-serie gewend bent, sterker het is allemaal wat versimpeld. Zo kan je dus kant-en-klare tuning sets voor je wagen kopen, zonder dat je er aan hoeft te sleutelen of verstand van zaken te hebben. Je kiest je banden, kijkt welk er meer grip heeft of welke motor krachtiger is, aanschaffen en hoppa de weg weer op. Geen geneuzel meer met bandenspanningen, of het finetunen van een versnellingsbak.

Daarmee zie je dat Playground Games de game meer toegankelijk wilt maken voor een groot publiek, maar denk nu niet dat deze titel vol arcade is gegaan. Nee nee, de echte Forza-puristen kunnen het zichzelf nog altijd behoorlijk moeilijk maken door met de instellingen te spelen. Zo heb je standaard alle hulpmiddelen als de perfecte lijn, ABS, ESP en standaard AI aanstaan. Zet je deze uit, dan wordt de game niet alleen stukken moeilijker, maar ook veel uitdagender. Persoonlijk rijd ik al sinds de eerste Forza-titel met een aantal settings gewoon aan om zo de balans tussen makkelijk en moeilijk hand in hand te houden. Uiteraard is ook het door de echte liefhebbers gehate terugspoeloptie terug, en is het geheel aan jou de keuze of je deze nu wel of niet wilt gebruiken.



Grafisch ziet de game er meer dan voldoende uit en heeft het ook een schademodel waardoor je wagen vol met krassen en deuken komt te zitten of je met een botsing al het glas uit de ramen alle kanten op ziet springen. De interpretatie van Colorado door Playground Games is echt briljant gedaan, zo rijd je het ene ogenblik over stoffige off-road zandwegen en andere ogenblik doe je een straatrace in een stadje dat zo kan doorgaan als Hill Valley uit de Back to the Future-films. Maar ook de bergpaden, het boeren land: alles ziet er zo verdomd goed en vooral steeds anders uit en heb ik totaal geen framedrops ervaren, maar wel zo nu en dan een kleine opbouw aan de randen van de wegen kunnen spotten, wat een normale gamer waarschijnlijk amper tot niet zal opvallen en daarom dan ook geen big deal is. Dan is er ook een dag- en nachtcyclus, waarbij het rijden in het donker met hoge snelheid opeens behoorlijk spannend wordt.

Dan is er natuurlijk nog het geluid, want een game waar maar liefst 127 merkwagens in zit, moet natuurlijk wel de nodige variatie en een harde wiener voor de echte auto liefhebbers brengen. Maak je geen zorgen, want het geluid van de wagens is dik in orde en klinken dan ook allemaal anders en zelfs na de nodige upgrades hoor je weer een verschillend geluid onder de motorkap vandaan komen. Maar wat mij echt vreselijk irriteerde, waren wederom de Nederlandse stemmen, want wie zijn instellingen van de Xbox 360 op Nederland heeft staan zal automatisch getrakteerd worden op de Nederlandstalige versie van de game. Zo zijn alle stemmen van de karakters in 'onze eigen taal' wat gewoonweg erg geforceerd klinkt en simpelweg niet lekker overkomt. Hetzelfde geldt ook voor de radiostations waar een DJ in het Nederlands popie jopie zit te praten. Hoewel de muziek van onder andere Skrillex, Artic Monkeys, New Order en Telsa Boy met volle bass uit je woofer klappen, blijf de Nederlandse taal een irritatie en is het overschakelen naar Engels niet overbodig.