De Italiaanse maffia spreekt al heel erg lang tot de verbeelding en heeft door films als The Godfather en tv-series als The Sopranos een mythische proportie gekregen. Daardoor zou je bijna vergeten dat deze misdaadorganisatie echt bestaat en eigenlijk een zeer groot probleem is en heel erg veel macht heeft in Italië. De tv-serie Gomorra (verbastering van de bestaande maffiaclan de Camorra en de stad Gomorrah uit de bijbel) gooit het over een hele andere boeg dan wat we uit Hollywood gewend zijn, door een bijna ultrarealistisch beeld te brengen van de fictieve Savastano-clan die niet alleen in gevecht is met de rest van de wereld maar ook met zichzelf.

Gomorra begint lekker rustig met een gesprek tussen de 30-jarige Ciro Di Marzio (Marco D'Amore) en zijn oudere mentor Atillio terwijl ze benzine in een jerrycan aan het tanken zijn. Dit gaat over Facebook waar alle jongeren op zitten en het feit dat hun 'klusje' eigenlijk onder hun niveau is. Het klusje is namelijk het intimideren van Salvatore Conte (Marco Palvetti), een drugs smokkelaar in Napels die volgens Don Pietro (Fortunato Cerlino) iets te druk aan het worden is en op zijn plek moet worden gezet met een kleine waarschuwing. Deze waarschuwing is als volgt: het ouderlijk huis van Conte (die daar aan het eten is) van zijn moeder in de fik steken en daarna de brandweer te bellen zodat er geen slachtoffer vallen.

De boodschap komt inderdaad duidelijk over bij Conte, die gelijk terug slaat op klaarlichte dag door een aanslag op Ciro te laten plegen in een vol café door een gemaskerde schutter met een AK-47 en twee handgranaten. Ciro, die als bijnaam de Highlander heeft, weet dit met enkele lichte verwondingen te overleven en is nu uit op wraak. Don Pietro wil dan ook op zijn beurt gelijk terugslaan door Salvatore Conte en zijn gehele clan uit te schakelen. Iets wat overigens mislukt en waarbij diverse clanleden van Pietro en ook Atillio komen overlijden. Hierdoor knapt er iets in Ciro, die nu een beetje helemaal door lijkt te draaien en inziet dat zijn werk eigenlijk vrij nutteloos is doordat hij en anderen blindelings orders moeten opvolgen en dat hierdoor mensen onnodig sterven. Dus is het in zijn ogen tijd voor een frisse wind in de vorm van de Don zijn twintig jarige zoon Genny Savastano (Salvatore Esposito), die niet al te slim is en opkijkt tegen Ciro, die hij nu probeert te manipuleren voor zijn eigen agenda. Want Don Pietro wilt juist dat zijn zoon zich niet mengt met de gebeurtenissen op straat en niet zijn handen vuil maakt. Wat de Don wel wilt is dat Genny een moord pleegt om te bewijzen dat hij een man en trouw aan de clan is. Wanneer Ciro in opdracht hem meeneemt naar de achterbuurten van Scampia om daar een junk te vermoorden, durft Genny deze wel neer te schieten maar niet het werk af te maken en doet Ciro dit voor hem waardoor hij zijn greep verstevigd op Genny die bang is om te falen bij zijn vader.

Nu Salvatore Conte is gevlucht naar Spanje, heeft de Savastano-clan andere problemen aan hun hoofd, want door een samenloop van omstandigheden (die ik je niet ga vertellen, maar zeer doordacht zijn) komt Don Pietro in de gevangenis terecht waar hij tegenover de directeur komt te staan en er een heuse machtsstrijd tussen beide heren volgt om wie er nu echt de baas is in de gevangenis. De handel en wandel van de clan gaat buiten door onder leiding van Immacolata Savastano (Maria Pia Calzone) en Genny die met harde hand de achterbuurten van Napels regeren en hierdoor in conflict komen met andere clans en diverse andere problemen als toevoer van nieuwe drugs en een financieel adviseur die het geld van de familie heeft gebruikt voor zijn eigen projectjes. Daardoor wordt de Savastano-groep gedwongen om compromissen te sluiten waarbij er langzaam aan scheurtjes komen in de hiërarchie die een sterke leider mist en de oudere en nieuwe generatie criminelen een heel ander beeld hebben van macht, respect en eer. Dit alles bouwt op naar diverse onvermijdelijke confrontaties waarbij een mensenleven niets voorstellen en onschuldige burgers slechts bijkomstige schade zijn.



Gomorra is één van de beste tv-series die ik ooit heb gezien en ongekend realistisch is. De criminelen (jong en oud) zien er uit als gewone mensen zoals jij en ik. Niks geen supermooie acteurs of actrices, sterker, sommige hebben ronduit een rot- en junkkop. Ook de beelden van de achterbuurten zijn vies grauw en realistisch, want deze zijn opgenomen in de beruchte Scampia-wijk waar zelfs Google Street View niet doorheen durft te rijden en de echte Camorra de baas is. Zoals je hier in de documentaire Inside the Gangster Code al kon zien, is dat een buurt waar je als buitenstaander niks te zoeken hebt en niet welkom bent. Grappig detail is trouwens dat het huis van de Piertro's zwaar overdreven met luxe lijkt, maar als je de net genoemde documentaire kijkt en deze video, dan zie je dat dit bij de echte maffia er precies hetzelfde uitziet. Maar goed, ik dwaal af.

Gomorra is één brok rauw intimiderend verhaal dat je bij je keel pakt en niet meer los kan laten, want de spanning kan je letterlijk voelen en je als kijker ongemakkelijk maken. Of dit nu Ciro is die Genny een moord wil laten plegen, de machteloosheid van buurtbewoners die hun flat in een crackhol zien veranderen of een oude en nieuwe generatie maffiose die met elkaar ruzie krijgen en het de vraag is wie als eerste de trekker overhaalt; je staat er dankzij het ruwe camerawerk bij en kijkt er naar. De beeldkwaliteit van de dvd-box, die bestaat uit vier schijfjes, is voor deze mediadrager zeer goed te noemen, alleen is het jammer dat het geluid weer in normaal stereo is, dit is overigens niet bij de Blu-ray-box die wel volledig in surround is. De extra's op de dvd's bestaan uit trailers en zijn ook verder niet noemenswaardig.