Review: Sonic & SEGA All-Stars Racing

Radical 28 februari 2010 om 20:35 uur

Ruim twee weken geleden hebben we aan de hand van de demo al uiteengezet wat Sonic & SEGA All-Stars Racing voor game is. Nu de game ook daadwerkelijk te koop is in de winkels, zijn we aan de slag gegaan met het eindproduct om uit te zoeken hoe de game uiteindelijk is geworden en of de vrijgegeven demo een representatief beeld geeft van wat je dan eigenlijk in huis zou halen.

Het concept van Sonic & SEGA All-Stars Racing is al lang en breed uitgesmeerd over diverse generaties spelcomputers en door verschillende bedrijven al uitgeprobeerd. Voor mij is Crash Team Racing altijd dé game geweest om zowel alleen als met anderen te genieten. De laatste jaren is Mario Kart daarvan een waardige opvolger geworden en nu komt SEGA ook met een eigen arcade titel dat veel weg heeft van een party game.


Kort gezegd komt het er op neer dat je met één van de 21 (of 22 indien je een Avatar of Mii hebt op de Xbox 360 respectievelijk de Wii) karakters als eerste over de lijn komt bij de 24 parcours. Tijdens de race kom je diverse power-ups tegen om jezelf wat extra snelheid te geven of om tegenstanders wat nadeel te geven in geval van bijvoorbeeld een bom. Zoals altijd is ook het powersliden door de bochten weer goed voor een korte boost en natuurlijk ideaal om scherpe bochten nog sneller te kunnen nemen. Kortom: pedal to the metal en vergeet de knop voor de rem!

Al bij het opstarten van de game valt op dat de mengeling van Sonic en andere SEGA-figuren de basis vormt voor deze racegame. De typische deuntjes die menig oudere gamer in de arcadehallen heeft mogen ervaren komen je bij het startscherm tegemoet en dringen door tot op het bot met kippenvel als gevolg. Gedurende de hele game komen alle bekende deuntjes van Sonic, Samba de Amigo, Crazy Taxi en meer je tegemoet. De banen zijn daarbij ook nog eens geïnspireerd op de karakters en hebben veel herkenningspunten uit de games waaruit een personage komt.


Sumo Digital en SEGA hebben erg haar best gedaan om de game strak en goed in elkaar te zetten. Het gehele menu kent geen scherpe randjes en is prettig en lekker snel om door de opties heen te navigeren. Deze verzorgende look komt bij het opstarten van een race meteen terug, want de banen en de omgeving zien er heel goed uit. Felle kleuren hebben de overhand, maar wat verwacht je ook van een game waar de basis al in 1991 of iets later werd gelegd. Dat dit niet erg is moge duidelijk zijn, want de vrolijke deuntjes en kleurrijke banen toveren gewoon een glimlach op je gezicht.

De game is fun op en top. Over elk detail is goed nagedacht. Of dit nu de power-ups zijn, de banen, het menu, de typische deuntjes of de zogenaamde All-Star Move dat voor elk personage verstopt zit tussen de gewone power-ups, nergens is echt iets op aan te merken. Of je nu al jaren games speelt of net komt kijken, iedereen zal de stijl en de deuntjes kunnen waarderen. Zelfs als je net komt kijken en alleen van horen en zeggen wat personages kent zal de universele taal van hippe kleuren en vrolijke muziek verstaan.


Het enige punt waar echt iets over te zeggen valt is de houdbaarheid van de titel. Uiteraard kun je deze titel over een maand, een jaar en misschien nog wel later kunnen oppakken omdat de basis al jaren geleden door anderen is neergezet. Net als toen geldt ook nu dat het in je eentje snel zal vervelen. Deze game moet je online spelen met vrienden dan wel onbekenden of, nog beter, samen op de bank en lekker in splitscreen elkaar de loef afsteken om te winnen.

Reageer