Blue Ruin is het bewijs dat je met een zeer klein budget, toewijding, vrienden en doorzettingsvermogen een ongelofelijk knappe en vooral ijzersterke film kan maken. Want voor regisseur Jeremy Saulnier was deze film er op of er onder, maar dankzij Kickstarter haalde hij iets meer dan 37.000 dollar op en smeet hij er nog wat spaargeld tegenaan. Het eindresultaat is een grimmige, realistische en verontrustende film in een stijl die lijkt op die van de Coen-broertjes. Blue Ruin is nu beschikbaar via de bekende digitale kanalen en de bekende mediadragers, waarvan ik de dvd-versie mocht ontvangen en de onderstaande recensie kon schrijven.

Als Blue Ruin begint zien we hoe de bebaarde Dwight (zeer sterke rol van Macon Blair) geniet van een warm bad en zich rot schrikt als de bewoners van het huis thuis komen. Hij gaat er vandoor door het badkamerraampje en steelt onderweg nog wat kleren, omdat hij zijn eigen niet mee kon nemen toen hij op de vlucht ging. Dwight is een simpele zwerver die leeft aan de kust en zich in leven houdt met het verzamelen van flesjes en blikjes en zijn eten uit de containers haalt van de nabijgelegen pier. Zijn nachten brengt hij door in een oude, zwaar verroeste, oude barrel waar letterlijk de gaten in zitten. Op een dag komt een politieagente langs die vraagt of hij mee naar het bureau wilt komen, en Dwight denkt hierbij dat het gaat om de inbraak in het huis waar hij een bad nam. De reden waarom hij mee moest is dat de agente hem op de hoogte moet stellen dat Wade Cleland, de moordenaar van zijn ouders, na twintig jaar gevangenisstraf weer op vrije voeten gaat komen.

Dwight zie je letterlijk wit wegtrekken en zijn gedachten gaan uit naar wraak en angst dat zijn zuster met haar kinderen wat kan overkomen. Want hij heeft jaren geleden zijn plattelandsdorpje door de gebeurtenissen ver achter hem gelaten en is de wijde wereld ingetrokken. Maar nu liggen de zaken anders en wil hij Wade wat aan doen, maar hij is een simpele zwerver en geen ijskoude moordenaar met ervaring. Zijn eerste poging een vuurwapen te kopen loopt op niks uit, omdat hij niet genoeg geld heeft. Wanneer hij bij een country en western bar een truck openbreekt en een revolver weet te stelen is deze voorzien van een slot en maakt hij het wapen per ongeluk kapot. Zonder vuurwapen reist hij af naar de gevangenis waar hij ziet hoe Wade door zijn redneck familie in limousine wordt opgehaald en met veel blijdschap wordt ontvangen. Hierbij zie je de woede, het verdriet en de onmacht zo extreem goed in beeld dat je het gewoon kan voelen.



Als een wolf achtervolgt Dwight de limousine naar een stripclub waar de hele white trash familie stopt om de vrijlating groots met hoeren en drugs te vieren. Dwight weet zich een weg naar binnen te werken via een achteringang en wacht met een mes op de wc tot Wade daar langs komt om zijn blaas te legen. Wanneer deze daar inderdaad opduikt zien we hoe alle woede en haat in een vlaag van geweld tot uitbarsting komt en doodt hij Wade om er bebloed vandoor te gaan. Alleen is hij tijdens de worsteling zijn autosleutels verloren en wordt het lijk van Wade gevonden. In paniek steelt hij de gereedstaande limousine en gaat er als een speer vandoor en moet hierdoor zijn eigen oude wagen achter laten. Tot grote schrik zit er nog een tiener achterin de wagen en die vraagt wat er gebeurd is, waarop Dwight antwoordt dat hij Wade gedood heeft uit wraak voor de moord op zijn ouders. Waarop de jongen antwoordt dat dit niet zo is en beiden elk een andere kant op vlucht.

Dwight vlucht via een omweg naar zijn zus toe en biecht op wat hij gedaan heeft, maar begrijpt niet waarom deze moord nog niet in het nieuws is gekomen en hierop krijgt hij opeens een ingeving. Want wat als de familie nou eens niet de politie erbij hebben gehaald, maar het lijk hebben meegenomen en nu onopvallend wraak kunnen gaan nemen. Deze vermoedens worden realiteit en laat hij zijn zusje met kinderen onderduiken. Na een mislukte inbraak in haar huis door Wade's familie, weet Dwight nu dat er een familievete is ontstaan die niet prettig zal eindigen en is het doden of gedood worden. Hoe dit afloopt (heel anders dan je denkt), mag je zelf gaan bekijken als je de film in huis haalt. De beeldkwaliteit van de dvd is voor deze mediadrager dik in orde en heeft prachtige kleuren die vooral in de buitenscènes van de open natuur zeer goed tot zijn recht komen, en de kleur blauw (net als bij alle Michael Mann-films) een hele grote rol speelt in deze film. Het geluid komt in het "standaard" 5.1 Dolby Surround en daar valt ook eigenlijk niks op aan te merken, aangezien 90% van de film bestaat uit dialoog. Ik moet wel even één scène aanhalen hier, waarbij er buiten in een bos geschoten wordt en je de kogel die zijn doel mist langs hoort suizen. Verder zijn de enige extra's op dit schijfje een aantal filmtrailers en that's it. Jammer aan de ene kant, want de Blu-ray heeft deze wel, maar aan de andere kant is dit meer ruimte om de film een hogere kwaliteit beeld en geluid te geven en als ik een keuze moet maken ga ik voor het laatste.