Dat Zuid-Afrika al decennialang een grote puin hoop is heeft de geschiedenis wel uitgewezen. De Apartheid en het daarop volgende regime heeft een spoor van ellende en vernieling achtergelaten en is de kloof tussen rijk en arm in dit land extreem groot. Met deze achtergrond speelt City of Violence zich af in wat het beste is te omschrijven als een politie-actiethriller die het ondanks een aantal grote en bekende acteurs net niet heeft.

City of Violence begint met een flashback in ergens in de jaren zeventig of tachtig en zien we hoe een jonge Ali Sokhela voor het raam kijkt en ziet hoe zijn vader met een brandende autoband om (dit is een gruwelijk gebruik tegen etnische groepen en mensen die praten met de politie) aan een pijnlijke dood sterft en dat ook hij moet vrezen voor zijn leven en er als een speer vandoor gaat. Dan schakelt de film weer naar 2013 toe waar Ali (Forest Whitaker) nu een politie-agent is die werkt bij de Serious and Violent Crime Unit van Kaapstad. Hij en zijn collega's Dan (Conrad Kemp) en Brian (Orlando Bloom) krijgen een zaak toegewezen van een jonge vrouw die verminkt en vermoord is en de ook nog eens de dochter van een beroemde rugbyspeler blijkt te zijn. Na wat speurwerk komen ze er achter dat deze een drugsprobleem had, omging met foute dealers en seksuele escapades had, oftewel de ideale schoondochter.

De drugs die ze de avond van haar dood heeft gebruikt is niet het normale Tik (Methamphetamine), maar is vermengd met een nieuw molecuul die de gebruiker eerst een trippende roes geeft en daarna het gedrag totaal onvoorspelbaar en extreem gewelddadig maakt. Tijdens de zoektocht naar de dealer en vriendje met wie ze samen seks had en gebruikte, komen Ali, Dan en Brian terecht in de schimmige onderwereld van de townships en een strand waar een paar simpele vragen bij dealers ineens omslaat in een geweldsexplosie waarbij Dan zijn hand met een machete wordt afgehakte en daarna zijn keel doorgesneden. Ali raakt gewond door een mes en is het Brian (die eerst nog gezellig bier stond te drinken met andere verdachten en een hoer die tegen hem aan stond te schuren) die enkele van de met AK-47's bewapende dealers doodschiet, waarna enkele anderen nog weten te ontkomen. Door de dood van Dan bijten de twee agenten zich steviger vast in de zaak en stuiten op een bizarre criminele organisatie die achter vele verdwijningen van straatkinderen zit en banden heeft met het donkere Apartheid-verleden van het land.



Als je de trailer van City of Violence bekijkt, lijkt het een behoorlijke actiefilm die je een beetje doet denken aan films als City of God (2002). Maar wat je als kijker krijgt is een vrijwel standaard cop movie waarbij de agenten op een moment de wet in eigen handen nemen en het verhaal totaal doorslaat naar onrealisme en overbodige verhaallijntjes met stereotype clichés. Het verhaal stuitert alle kanten op en zeker na de tweede helft gooit het alle logica overboord. Waarbij het niemand interesseren kan dat Brian een cliché agent is met een drank- en drugsprobleem die door zijn partner Ali een hand boven het hoofd gehouden wordt. Brian en zijn ex en zoon zijn meer opvulsel dan een echte toevoeging aan het verhaal. Ook Ali zijn 'achtergrond' als jochie en zijn ervaring met de gevreesde Zuid-Afrikaans politie doet er niet echt toe, net als dat hij niet kan slapen en soms naar een hoer gaat die hij enkel aanraakt en geen seks mee heeft.

Wat overigens wel heel erg goed werkt is de beklemmende en bijna benauwde sfeer die deze film op je af vuurt. Want de tripjes achterbuurten voelen ongemakkelijk aan en dat het elk ogenblik totaal los kan gaan. Ook het geweld komt echt heel hard in beeld en dat is eigenlijk ook het enige wat deze film de moeite waard maakt. Want ondanks dat het meeste van de film uit dialoog bestaat, zijn het toch wel de actiemomenten die een hoop goed maken. Net als de uitgebreide shots van stranden, sloppenwijken en de woestijn. Dat brengt ons bij het volgende punt, namelijk de beeldkwaliteit van deze Blu-ray. Deze is dik in orde en komen de volle kleuren goed tot hun recht en ook de details zijn zeer goed zichtbaar in de vorm van zandkorrels en zelfs een enkele vingerafdruk. Het geluid is met zijn 5.1 Dolby Surround ook zeer goed en maakte het meeste indruk op me bij de barscène waar je letterlijk in het middelpunt staat. Opvallend is wel dat dit schijfje totaal geen extra's heeft.