Sinds Batman: Arkham Asylum in 2009 uit kwam is deze serie begonnen aan een ware zegetocht waarbij elke nieuw deel het vorige wist te overtreffen. Want gamers en pers waren lyrisch over deze titels die de echte sfeer van een comic wist te realiseren en ook nog eens verdomd goede gameplay en vechtsysteem had. Nu is het alweer vierde deel met de titel Arkham Knight uit op de PC, PlayStation 4 en de Xbox One. Wij kregen een recensie-exemplaar van de laatstgenoemde en heb ik een kleine week in Gotham mogen ronddwalen.

Batman: Arkham Knight begint een jaar na de dood van The Joker (oops, spoiler) en is het Halloween. Want door de dood van deze epische Villain is het in Gotham een stuk rustiger geworden met de criminaliteit en houden karakters als Two Face en The Pinguin zich koest in de schaduwen van deze fictieve stad. Totdat op Halloween-avond Scarecrow toeslaat in een restaurant met een nieuw gas die mensen angstaanjagende hallucinaties geeft en zich in wanhoop dood vechten of van schrik overlijden. Maar hier houdt het niet op, want Scarecrow vertelt via een videoboodschap dat dit slechts een voorproefje is op wat gaat komen en dat hij genoeg gas heeft voor heel Gotham en dit hun enige en laatste waarschuwing is. Het resultaat is dan ook dat er een massale evacuatie plaatsvindt en bijna iedereen zo snel mogelijk de stad probeert te ontvluchten.

De achterblijvers daarentegen krijgen te maken met alle criminelen die nu uit alle hoeken en gaten kruipen en is het aan Batman om deze te beschermen en in een race tegen de klok te voorkomen dat Scarecrow zijn chemische wapen gebruikt. Ondertussen haalt deze villain letterlijk een leger binnen om Gotham City over te nemen en deze staat weer onder het commando van een zekere Arkhman Knight (fun fact, dit karakter is speciaal door DC Comics bedacht voor deze video game) die nog een vete met Batman heeft uit te vechten. Ondertussen duiken er ook nog verminkte lichamen op die her en der door de stad hangen en zo zijn er nog de nodige andere situaties die ik je niet vertel, want ik wil eigenlijke helemaal niks spoilen over deze briljante game.



Aangezien het verhaal wel snorrr zit, is het de gameplay die deze game wederom boven de menigte tilt. Want alles wat zo goed was uitgewerkt in de vorige delen is nu wederom verbeterd en zorgt voor een nog betere spelervaring. Het vechtsysteem is als vanouds en heeft een bijna ritmische flow als je tien of twintig tegenstanders helemaal de vernieling in trapt, hun aanvallen countert en ze het licht uit hun ogen slaat. Uiteraard heb je ook de beschikking over een arsenaal aan gadgets als de Batrang, explosieve gel, et cetera en de Batvisie en detective mode om aanwijzingen te vinden en puzzels op te lossen. En, zoals je vast niet is ontgaan, de Batmobiel die nu een hele grote rol speelt.

Met deze rijdende tank scheur je niet alleen door Gotham, maar schakel je andere tanks uit en zal je soms deze nodig hebben om bijvoorbeeld een puzzel op te lossen, en is deze via remote aan te roepen en te gebruiken. Hoe fookin' cool is dat? Nou... ik moet eerlijk zeggen dat Rocksteady een heel nieuw game-element heeft weten te bouwen rondom de Batmobiel, maar hier ook in hun enthousiasme iets te ver zijn doorgeslagen, doordat de wow-factor er na een tijdje een beetje vanaf gaat. Maar het blijft fookin' awesome om met dit monster te rijden.

Batman: Arkham Knight ziet er prachtig uit, en ondanks dat deze Xbox One-versie niet 1080p maar 900p met een lagere framerate is, staat het grafisch als een huis. Gotham is niet alleen groter dan ooit, maar ook mooier dan ooit. De gotische vibe die comic book uitademt is bijna onbeschrijfelijk te noemen. Het is donker, grimmig met neon en vuile locaties. Of dit nu in de stad is of op een scheepswerf, het voelt vies aan en het ziet er verpaupert uit. Ook het geluid is zo vol met details, of dit nu de omgevingen zijn waar je door beweegt of knallende vuurwapens en explosies tijdens de gevechten. Het klinkt zo bruut door je surround (head)set dat je het idee hebt er echt midden in te zitten. Daarnaast is ook de voice acting weer van een behoorlijk hoog niveau met stoere dialogen.