Review: Project T (Tomorrowland)

RDJ134 21 oktober 2015 om 02:08 uur

Niet alles wat Disney uitbrengt is een groot succes te noemen, zo kunnen veel mensen zich waarschijnlijk nog wel John Carter uit 2012 herinneren. Onwijs coole film die bij ons nerds en geeks met open armen werd ontvangen, maar door slechte reviews en mainstream filmkijkers zwaar onderuit ging. Project T aka Tomorrowland (reden dat de film in Europa anders heet komt door het gelijknamige dancefestival) onderging helaas hetzelfde lot. De filmrecensies waren gemixed en deze film was duidelijk niet voor iedereen weggelegd en ondanks een redelijk grote sterrencast bracht de film slechts $93.417.865 op terwijl het budget volgens IMDB $190.000.000 was. Project T is nu verkrijgbaar via de bekende digitale distributiekanalen en fysieke media als Blu-ray en dvd. Wij kregen de laatstgenoemde toegestuurd en mijn recensie ervan kan je hieronder teruglezen.



Project T begint als Frank Walker (George Clooney) verteld over zijn jeugd als een wonderkind die tijdens de New York World Fare van 1964 zijn jetpack wilt tonen aan de wereld. Tijdens de inschrijving vertelt David Nix, de man die de registraties doet, hem dat zijn jetpack niet werkt en hij dus kan vergeten om mee te doen. Iets wat een grote teleurstelling is voor Frank, maar hij weigert op te geven, omdat hij gelooft in zijn uitvinding. Dit is waar een wat vreemd ogend meisje met de naam Athena (Raffey Cassidy) hem een button geeft met de letter T en vraagt haar en Nix te volgen naar de It's a small World'-attractie. Fank doet dit en tijdens de rit wordt zijn pin ingescand en veranderd de attractie zijn baan en brengt hem naar een soort van lift die hem weer brengt naar Tommorowland, een futuristische plek waar zijn jetpack wel werkt en alles vrolijk en kleurig is. Als hij wat ongelukkig neerkomt bij David Nix (Hugh Laurie aka Dr.House) en Athena, verhuist het verhaal naar de huidige tijd en maken we kennis met Casey Newton (Britt Robertson, die we kennen als Angie uit de tv-serie Under the Dome).

Casey is een nerdmeisje met een obsessie voor wetenschap en droomt er al sinds kind van om naar de sterren te gaan. Alleen Casey's droom lijkt niet te realiseren, want haar vader (Tim McGraw) die bij de NASA werkt is zo goed als ontslagen omdat de lanceerbasis van Cape Canaveral wordt afgebroken en dan is deze ingenieur niet meer nodig en dus werkeloos. Dit is de reden waarom Casey daar steeds de boel saboteert en het dan ook niet lang duurt voor ze wordt betrapt en gearresteerd door de politie. Wanneer ze vrijgelaten wordt zit er tussen haar bezittingen eenzelfde pin als dat Frank jaren geleden van Athena kreeg. Als Casey deze pin aanraakt staat ze opeens midden in een korenveld met in de verte Tommorland, alleen zit dit in haar hoofd en loopt ze nog in het politiebureau tegen de muur aan en denkt haar vader later dat ze aan de drugs is, want als hij de pin beet pakt gebeurd er helemaal niks. Casey is nieuwsgierig en pakt dan ook in een groot open veld wederom de pin vast en kan zo door Tommorowland heen reizen en voelt zich als een vis in het water in de ze futuristische stad die geen grenzen lijkt te hebben. Totdat de tijd verloopt op de pin en ze tot haar middel in het water staat, en nu wilt weten wat deze pin is, wat ze gezien heeft en gaat het internet op om hulp te zoeken.

Deze vindt ze in een winkeltje die Blast from the Past heet dat één grote nerdshop met coole oude vintage robots en speelgoed is. Alleen de verkopers blijken dus robots te zijn die willen weten hoe Casey aan deze pin komt en waar het meisje is. Met het meisje bedoelen ze dus Athena die ook opduikt en net haar leven redt van deze moordlustige semi-terminators. Dan blijkt ook dat Casey de enige hoop blijkt te zijn om Tommorland en onze wereld te redden en dit kan ze uiteraard niet alleen en daarvoor moet ze gaan samenwerken met Frank die ooit is verbannen uit Tommorland en die er niet op zit te wachten om terug te keren. Wat volgt is één grote achtbaanrit van actie en geekness waarbij de toekomst van twee werelden op het spel staat.



Project T heeft in mijn ogen onterecht een emmer met shit over zich heen gekregen, want deze film is eerlijk gezegd helemaal niet zo slecht en zeer vermakelijk. Sure, sommige dingen zijn behoorlijk kinderachtig en deden mij zelfs denken aan oudere Amblin-films als Explorers uit 1985 (must see voor elk zelfrespecterende nerd en geek) die soortgelijk is. Het verhaal mag dan wel wat plotgaten hebben, wat cheesy en enigszins voorspelbaar zijn, maar het heeft een lekkere sciencefictionsfeer, is grappig en een bijna non-stop achtbaanrit met actie. Waarbij het vooral visueel een pareltje is, want als kijker ben je net als Casey in Tomorrowland totaal weggeblazen door wat er allemaal te zien is. Jetpacks, drie dubbele zwembaden zonder zwaartekracht, het is iets wat je eigenlijk nog nooit eerder hebt gezien en waarbij je van de ene verbazing in de andere valt.

Wat mij trouwens ook zeer goed beviel waren de verwijzingen naar andere Disney-films als The Rocketeer (wederom een must see) uit 1991, waarvan enkele scènes bijna één op één lijken te zijn over genomen. Dan is er voor de popculture liefhebbers ook nog genoeg te spotten. Zo is de winkel Blast from the Past één grote verwijzingen naar zoveel films en tv-series, waarbij Robby the Robot uit Forbidden Planet (die elke geek verplicht gezien moet hebben) uit 1956 gelijk opviel, net als de Iron Giant van de gelijknamige film uit 1999. Maar er is er één filmverwijzing die veel mensen over het hoofd zullen zien en waar ook robots (robots zijn een rode draad in deze film) de hoofdrol in spelen, namelijk The Black Hole uit 1979, de eerste film (en van Disney) die voor die tijd de langste en eerste CGI-opening ooit had.

Het beeld van Project T is voor de dvd mediadrager prima in orde en heb ik nergens compressieblokken of andere oneffenheden kunnen spotten. Ook de kleuren zijn oké te noemen, maar ik zal iedereen die deze film wil kopen dan ook aanraden om te gaan voor de Blu-ray-versie, want drie keer zoveel beeldlijnen is ook gelijk veel scherpere kleuren. Maar voor een dvd is dit dan ook prima met het beeld. Dit gaat ook op voor de 5.1 Dolby Surround-geluid dat een perfect aanvulling geeft aan je filmervaring. Jetpacks die links en rechts over je heen vliegen, pretparkgeluiden en vooral de stedelijke geluiden in Tomorroworld zelf plaatsen je midden in de film. Ook de explosies tijdens de actiescènes doen het prima en laten je subwoofer of je headset goed beuken. Dus niks dan lof over het geluid. Deze dvd heeft op wat trailers na (onder andere van de nieuwe Star Wars-film) geen enkele extra's en daardoor was er dus meer bitrate mogelijk om een goed beeld te produceren.


Reageer