Review: Air

RDJ134 26 maart 2016 om 01:53 uur

Als filmkijker en -recensent heb ik al velen malen de wereld zien vergaan en apocalypsen gezien van zombies, aliens en terroristische aanvallen waarna een kleine groep overlevenden de mensheid moet redden of voortzetten. De film Air uit 2015 is een sciencefictionfilm zoals je ze vaak in de jaren zeventig en tachtig zag: rauw, onvoorspelbaar en claustrofobisch, maar puur in zijn verhaal die door slechts twee acteurs en één actrice gedragen wordt. Sony Home Entertainment stuurde mij pas geleden een dvd toe en mijn recensie daarvan kan je hieronder gaan lezen.



Air vertelt het verhaal van Cartwright (tweevoudig Oscar-nominant Djimon Houndounsou, bekend van Amistad en Gladiator) en Bauer (Norman Reedus, die schittert in de zombie-apocalypse van The Walking Dead), twee onderhoudsmonteurs die werken in een oude raketsilo, waar de Amerikaanse overheid de lichamen van wetenschappers en andere belangrijke mensen heeft ingevroren. De reden hiervoor is dat er een grote ramp met chemische wapens is geweest en hierdoor de lucht van onze blauwe planeet zwaar is vergiftigd, en de silo's dus eigenlijk een metafoor zijn voor de Ark van Noach. Beide heren worden eens in de zes maanden wakker (zonder te poepen of zich te scheren schijnbaar) en vervolgens slechts twee uur de tijd hebben om onderhoud te plegen aan de systemen van de ingevroren mensen. Hierna gaan ze weer in hun plastic container liggen om vervolgens zes maanden in coma te gaan. Iets wat ze al een behoorlijke tijd lijken te doen, want beide mannen kennen woord voor woord wat er op hun tv's voorbij komt en zit er een sleur in het werk dat ze doen. Bovendien lijkt het er op dat Cartwright zijn verstand aan het verliezen is als hij steeds zijn vrouw hoort en ziet, die er niet is.

Op een dag gaat het fout en als Bauer zit te rukken (geen grap, dit suggereren de makers zelf) op de plee, en er nu dus een groot probleem is, want er is geen reserve slaapplek en moeten beide heren met een aftellende klok nu heel erg snel handelen want als deze nul raakt gaat de hoofdstroom en zuurstof uit oftewel game over. In een race tegen de klok stelt Bauer voor om één van de lichamen uit hun container te halen zodat Cartwright kan overleven. Deze ziet dit niet zitten en bedenkt zich dat er een opslagruimte is waar vast nog een container te vinden is, wat ook zo is. Maar zo snel deze is aangesloten en Bauer plaats neemt, gaat het ook echt goed mis. Het plastic van de bekleding trekt vacuüm, omdat Cartwritght niet oplet en duurt het verdomd lang voordat deze zijn maatje redt. Dus zijn de heren weer bij het begin en weten door een trucje nog wat extra stroom en lucht te winnen, terwijl Cartwright zich een weg probeert te banen door de faciliteit naar een zusterstation om daar hulp te halen. Bauer komt er achter dat Cartwright niet stond op te letten en nog iets te verbergen heeft en zo beginnen claustrofobie en paranoia een grote rol te spelen tussen beide mannen, en dit zal voor één van hen niet goed aflopen.



Air is een behoorlijk zware en grauwe film die je als kijker weet te beklemmen met zijn sfeer en uitzichtloze uitstraling. Want naarmate de film vordert zien we hoe twee goede collega's elkaar naar het leven staan, en uiterst paranoïde worden, waarbij je als kijker begint te twijfelen of alles wat je ziet wel echt is en wie er nu eigenlijk de bad guy is. Zo lijkt Bauer dit te zijn, want deze heeft een wil om te overleven en wilt niet dat Cartwritght komt te overlijden, maar wanneer de laatstgenoemd Bauer letterlijk even laat stikken begin je toch de denken dat deze met zijn hallucinaties het grootste gevaar is. Bovendien blijkt er buiten de silo ook nog de nodige dingen te zijn gebeurd, waar je heel langzaam aan achter komt en het hele verhaal uitzichtlozer en vooral beklemmend wordt. Persoonlijk had in niet zo heel erg hoge verwachting rond deze film, maar het wist mij toch redelijk te verrassen omdat het een heerlijke oldskool sciencefiction vibe heeft. De tech in de raketsilo is oud en doet denken aan ruimtefilms uit de goede oude tijd met computers die murenlang zijn en blinkende knoppen en toetsen hebben.

Wat ook heel erg opvalt is niet alleen de grauwe grijze kleur van de film die de boventoon voert, maar ook de manier van filmen. Vaak worden redelijk lange shots gebruikt vanuit één perspectief en niet met een epileptische montage vanuit tien hoeken met lensflares zoals je tegenwoordig te vaak ziet. Dat maakt het toch wel een aparte film die zeer geliefd zal worden bij fans van postapocalyptische filmliefhebbers die eens wat anders willen dan gelikte meuk uit Hollywood. Het beeld van deze dvd is van redelijk goede kwaliteit, zover deze mediadrager dat kan bieden. Het is heel erg goed kijkbaar op een moderne HDTV en had ook de nodige details waarbij rondvliegende stofdeeltjes opvallen. Het geluid, dat komt in 'standaard' Dolby Surround 5.1, is prima voor een film die het vooral moet hebben van dialoog, maar er zijn genoeg omgevingsgeluiden in de bunker die met de juiste surround (head)set een creepy sfeer weet neer te zetten.

Naast de film staan er ook de volgende extra's op het schijfje:
  • An Account of Confinement: Creating Air - Making of met behind the scenes en interviews met cast, schrijvers en producenten.
  • The Custodians - Behind the scenes met de karakters van Djimon Houndounsou en Norman Reedus

    Hoewel de extra's slechts 15 minuten in beslag nemen, krijg je als kijker toch een goed beeld van hoe deze film tot stand is gekomen, waarbij er in een echte raketsilo is gefilmd en dat deze film een behoorlijk laag budget had. Waardoor je toch wel iets meer respect voor de makers en de film krijgt.


  • Reageer