Een recensie schrijven van een Quentin Tarantino-film is altijd verdomd moeilijk, omdat... deze heel erg anders zijn dan de meeste films die uitkomen. Ze weten bijna allemaal uit te blinken in visuele stijl, karakters, grofheid en memorabele dialogen. Dit gaat ook op voor The Hateful Eight (2015), die bijna niet verschenen was omdat het script twee jaar geleden op de website Gawker verscheen en Tarantino woest was en vergeefs probeerde de website voor de rechter te slepen. Gelukkig kwam hij tot bezinning en maakte alsnog deze prachtige western die eigenlijk een ode is aan oudere westerns. The Hateful Eight is ondertussen verkrijgbaar via de bekende streamingdiensten en op fysieke media als Blu-ray en dvd. Van de laatstgenoemde kregen we een exemplaar binnen en daarvan kan je hieronder mijn recensie lezen.
Als The Hateful Eight begint zien we hoe een postkoets door het ongerepte wilde westen door de sneeuw rijdt met een grote storm achter zich aan. In deze koets zit premiejager John Ruth (Kurt Russell, bekend van de cultfilms The Thing en Escape from New York) met zijn gevangene Daisy Domergue (Jennifer Jason Leigh, die is geroemd voor haar rollen in eXistenZ en Single White Female) die op weg zijn naar het stadje Red Rock in Wyoming. Want als John zijn gevangene aflevert zal jij $10.000 cash pakken en dat maakt hem nogal paranoïde en dit speelt helemaal op als hij opeens tijdens de rit door de sneeuw stuit op een andere premiejager, namelijk Major Marquis Warren (Samuel L. Jackson) die de weg versperd met een dood paard en een aantal lijken waarvan hij de premie wilt gaan claimen in Red Rock. Nadat John de koetsier O.B. (James Parks) laat stoppen begint er een kat en muis vraaggesprek en mag Warren meerijden. Alleen komen ze verderop nog een persoon tegen die mee wilt rijden en claimt deze Chris Manix (Walton Goggins, die vooral bekend is geworden door zijn rol in The Shield) de nieuw sheriff van Red Rock te zijn.
Het hele gezelschap ziet in de dat ze de storm niet eeuwig voor kunnen blijven en komen terecht bij de winkel annex saloon van Minnie Mink, die opvallend genoeg met haar man afwezig zijn omdat deze haar moeder zou bezoeken en er een Mexicaan met de naam Bob (Demián Bichir, die vooral bekend is door zijn rol in de Amerikaanse versie van de tv-serie The Bridge) die daar nu tijdelijk de zaak runt. Eenmaal binnen maak je als kijker kennis met de andere aanwezigen die nu door de storm vast zijn komen te zitten, namelijk: Oswaldo Mobray (Tim Roth), die de nieuwe beul van Red Rock claimt te zijn; Joe Gage (Michael Madsen), een cowboy die zegt onderweg naar zijn moeder te zijn om kerst te vieren; en Sanford Smithers (Bruce Dern), een oude legergeneraal die vocht voor het zuiden tijdens de Amerikaanse burgeroorlog en nu een symbolisch stukje land voor zijn verdwenen zoon wilt kopen.
Wat volgt is dat deze karakters nu allemaal vast zitten in de saloon/winkel van Minnie en er één of meerdere personen niet zijn wie ze zeggen te zijn en er op uit is om Daisy Domergue (die de gehele film door functioneert als boksbal voor Ruth) te bevrijden en voor je het weet vallen de eerste doden en komt iedereen lijnrecht tegenover elkaar te staan, gevoed door paranoia, en langzaam opbouwt naar een bloederige en keiharde grande finale zoals alleen Quentin Tarantino deze kan brengen.
The Hateful Eight is een fookin' masterpiece op zoveel fronten dat ik niet eens weet waar ik zou moeten beginnen. Het verhaal is heel erg goed doordacht en zitten er een paar plottwists in die je totaal niet aan zal zien komen, zoals de onverwachte connectie tussen generaal Sanfor Smithers die het zuidelijke leger leidde en majoor Marquis Warren die voor het noorden vocht en recht tegenover elkaar komen te staan en dit verbaal een scène oplevert die je oprecht een klassieker mag noemen. Want zoals je weet is Tarantino een meester met zijn dialogen die pure poëzie zijn om te horen. Net als de actie die bloederig ballet is en doet denken (sterker, het is Quinten kennende een ode) aan de oude westerns uit de jaren zestig. Uiteraard speelt racisme een grote rol in de film en valt het woord nigger maar liefst 65 keer en is het vooral Samuel Jackson die deze film intimiderend draagt en schittert zoals je hem nog nooit eerder hebt gezien en ik dit misschien wel zijn beste rol van zijn carrière vindt, aangezien zijn rol (hoewel hij toen ook in het echt dik aan de crack zat) als drugsverslaafde in Jungle Fever uit 1991 niet is te overtreffen.
Wat ook zo mooi is aan deze film, is dat bijna de gehele cast (ook die uit de flashbacks) al eerder in diverse andere films van Tarantino te zien waren, en uiteraard ook de Red Apple-sigaretten easter egg voorbij komt. Oftewel het voelt verdomd vertrouwd aan. Het beeld van de toegestuurde dvd was voor dit type mediadrager opvallend goed, scherp en kleurvol en prachtig om de sneeuwvlokken in detail te zien dwarrelen over het scherm en heb ik nergens storende factoren kunnen bespeuren. Ook het geluid, dat komt in het standaard Dolby Surround, is dik in orde en schittert vooral in het geluid buiten de hut waar een sneeuwstorm gaande is en dit gewoon de hele tijd rondom je heen te horen is. Ondanks dat deze film het vooral moet hebben van dialoog, laten de actiescènes je subwoofer goed knallen.
Naast de film zijn er ook twee featurettes op het schijfje aanwezig en deze zijn:
Deze duren in totaal een kleine 13 minuten en zijn niet ondertiteld, wat eigenlijk heel erg apart is aangezien je dit wel zou verwachten. Beide featurettes zijn niet zo heel erg spannend te noemen en zijn al eerder online gezet door de filmmaatschappij en zijn wat mij betreft overbodig.
20 Things You Somehow Missed In The Hateful Eight
