In 1967 verscheen The Jungle Book in de bioscopen, een animatiefilm van Disney waarvan het verhaal gebaseerd was op het gelijknamige boek van Rudyard Kipling. De film was een groot succes en ik zag deze ergens begin jaren tachtig in de bioscoop toen deze een re-release had en Panini er een plakplaatjes boek van had. Dat zorgde voor een levendige ruilhandel in de buurt en op school. Het verbaasde mij dan ook dat Disney in 2015 bekendmaakte dat er een live action film versie zou verschijnen. Maar blies mij en het halve internet om toen de eerste trailers verschenen omdat het er prachtig mooi en vooral ook erg fotorealistisch uitzag. De film was dit jaar een groot succes in de bioscopen en is nu verkrijgbaar op fysieke media. Nu was Disney zo aardig om mij een Blu-ray recensie (nadat mijn eerste in de post was verdwenen) exemplaar te sturen en daarvan kan je hier onder mijn recensie lezen.

The Jungle Book vertelt het verhaal van het jongetje Mowgli (Neel Sethi) dat jaren geleden door de zwarte panter (Ben Kingsley) Bagheera is gevonden en ondergebracht werd bij een groep wolven die onder leiding staat van Akela (Giarncario Esposito) en zijn vrouw Raksha (Lupita Nyong'o). Raksha die Mowgli echt als haar zoon ziet, en ook haar jonkies zien hem als hun broertje, Akela heeft Mowgli als eigen bloed geaccepteerd, alleen mag hij geen mensen trucjes (zoals water drinken uit een kokosnoot) vertonen en moet hij zich gedragen als een wolf en leven volgens diens regels. Iets wat ook geldt voor zijn omgang met de andere dieren uit de jungle. Als er op een dag een grote droogte heerst, gaat er een ongeschreven regel in. Zo lang er een grote steen bij de drinkplas zichtbaar is, mogen dieren elkaar niet aanvallen omdat drinken boven eten gaat. Alle dieren houden zich hier aan, en drinken gebroederlijk naast elkaar zonder enig bloedvergieten. Alleen is de vrede en rust vrij snel weg als de tijger Shere Khan (Idris Elba) verschijnt en vindt dat Mowgli niet thuis hoort bij de waterplaats, want mensen worden groot en doden of verwonden dieren. Iets wat Shere Khan heeft mogen ervaren toen hij door de Rode Bloem (zo noemen dieren vuur) aangeraakt was toen een mens hem probeerde te doden. Dus nu belooft hij dat als de droogte voorbij is hij Mowgli zal doden.

Wanneer de droogte voorbij is begint er in de wolvengroep een discussie over het uitleveren van Mowgli en Akela is daar op tegen en voeren deze dieren dagen lang een debat over wat er nu moet gaan gebeuren. Dit tot grote irritatie van Raksha en Mowgli en deze besluit dan ook uit zichzelf om de groep te verlaten zodat iedereen veilig is, en dit doet hij samen met Bagheera die hem terug wil brengen naar het mensendorp. Al snel is Shere Khan hen op het spoor en kan Mowgli maar net ontsnappen, terwijl Bagheera buitenwesten geslagen wordt door een veel sterkere Khan. Wanneer Mowgli verdwaald door de jungle zwerft komt hij Python Kaa (Scarlett Johansson) tegen die hem hypnotiseert en vertelt dat Shere Khan zijn vader heeft vermoord en zelf op het punt staat om Mowgli op te eten. Dankzij het ingrijpen van Baloo (Bill Murray) de beer kon dit voorkomen worden. Deze grappige en vooral erg slimme (lees luie) beer maakt Mowgli wijs dat hij hem moet helpen honing te verzamelen en leert hem ook dat het helemaal niet erg is om jezelf te zijn. Net wanneer Bagheera weer opduikt, wordt Mowgli ontvoerd door een bende apen (de Bandar-Log) die werken in opdracht van King Louie (Christopher Walken), een grote Orang-Oetan die wil dat hij de rode bloem (vuur) naar hem brengt. Ondertussen heeft Shere Khan een vieze streek uitgehaald om Mowgli terug te lokken naar zijn wolvenfamilie en doen Baloo en Bagheera er alles aan om hem te redden. Hoe dit gaat aflopen mag je uiteraard zelf gaan bekijken.



Disney heeft met The Jungle Book zichzelf weten te overtreffen en dankzij het regiewerk van Jon Favreau een nieuwe klassieker weten te maken. Hoewel het verhaal zo goed als hetzelfde is gebleven is het nu wat meer donkerder en zijn er maar twee liedjes te horen in de hele film, en wie de 1967 versie heeft gezien weet dat dit eigenlijk een verkapte musical was. Dus nu krijg je gewoon een normale verhaalvertelling en die is gewoon een hele leuke en ontroerende achtbaan die geen moment stil valt en visueel een genot is om naar te kijken. Want de pratende dieren en de jungle zijn allemaal uit de computer getrokken en acteerde Neel Sethi (die hier zijn filmdebuut maakt) eigenlijk alleen maar tegen een blue screen en wat poppen. De eerste vijftien minuten heb je echt van OMG OMG wat mooi en hoe kan dat?? en daarna weet je gewoon niet beter of alle digitale dieren zijn gewoon echt met hun manier van bewegen en praten. Disney heeft met deze nieuwe computer animatietechnieken de lat qua fotorealisme nu gewoon heel erg hoog gelegen waarbij alles wat je op het scherm ziet ook echt geloofwaardig is.

De beeldkwaliteit van deze Blu-ray is simpelweg perfect te noemen, het beeld is in full HD zo mooi om te zien dat het gewoon diepte geeft in je TV. De felle kleuren (vooral rood en groen) knallen echt van je scherm en staan soms in schril contrast met de doffe grijze omgevingen die je zo nu en dan te zien krijgt. Dan zijn er nog de details die echt van je scherm spetteren, de haren van de dieren kan je tellen, gras, regen, vuur vonken en de nerven van bladeren alles is extreem scherp in beeld gebracht en je kan dan ook spreken van een perfecte visuele ervaring. Het geluid dat komt in 7.1 DTS-HD Master Audio is ook perfect. De jungle geluiden hoor je echt om je heen en de scènes met water zijn een optimale beleving als je een juiste surround (head) set hebt, en dat draagt uiteraard goed mee aan de sfeer van de film en kijkervaring. Naast de film staan er trouwens de volgende extra's op het schijfje:

The Jungle Book Reimagined: Jon Favereau zit rond de tafel met de producent Brigham Taylor en Visual Effects Supervisor Robert Legato om te vertellen over de verschillen tussen de 1967 versie en deze nieuwe film. Waarbij ter sprake komt over de uitdagingen die ze hadden om deze film te maken en dat deze niet zoveel verschilde met die van Walt Disney in 1967.

I Am Mowgli: Neel Sethi over zijn rol als Mowgli en het productieproces dat hij niet helemaal begreep.

King Louie's Temple: Layer by Layer: hier kan je zien hoe Christopher Walken zijn karakter een muzikale vorm kreeg en hoe het nieuwe nummer tot stand kwam dankzij de originele schrijver van het oude originele liedje.

Audio Commentary: Jon Favreau levert hier een prachtige commentaar track tijdens de film af die je net als de andere extra's een prachtig inzicht geeft in hoe deze productie tot stand is gekomen en de liefde voor het verhaal.

Al met al krijg je bijna vijftig minuten aan behind the scenes footage te zien, die je inzicht geven hoe complex deze productie wel niet was en hoe een 11-jarige jongen acteerde voor en op een blue screen met poppen en mensen in blauwe pakken. Maar de echte show steler is toch wel het audio commentaar, en geloof me ik ben daar normaal geen fan van, maar Jon Favreau kan vertellen als een baas en je hangt tijdens het kijken en luisteren gewoon aan zijn lippen. Als je deze Blu-ray koopt raad ik je echt aan om na het kijken van de film dit nog een keer te doen met het commentaar aan.