Review: Final Fantasy XV

RDJ134 14 december 2016 om 00:00 uur

Ik moet eerlijk zeggen dat ik vroeger nooit begreep waarom de Final Fantasy-games op de Super Nintendo en later de eerste PlayStation zo geliefd waren. Want het kwam toentertijd (ik was nog een jonge god) erg zaai op mij over met magie en om de beurt slaan. Nope, ik speelde dan liever iets wat meer actie en snelheid had. Later met de PlayStation 2 ondernam ik nog eens een poging met een geleende Final Fantasy-titel en wederom door het verhaal had ik echt van WTF, waar gaat dit over. Maar ondertussen ben ik wat ouder (niet wijzer) en ben ik het RPG-genre steeds meer gaan waarderen, en zelfs met veel plezier gaan spelen. Pas geleden kreeg ik Final Fantasy XV toegestuurd en dat betekende dat ik geheel open minded aan deze titel zou beginnen, die mij overigens verwelkomde met de woorden: A Final Fantasy for fans and first timers. Wat voor mij de zenuwen gelijk al een heel stuk weg nam.



Het verhaal gaat over Noctis Lucis Caelum die gaat trouwen met zijn verloofde Lunafreya Nox Fleuret. Dus wat doe je dan als jonge prins? Precies, met je vrienden een epische roadtrip maken en zo nog even genieten van wat het leven en de wereld je te bieden heeft. Deze vrienden zijn overigens: Gladiolus Amicitia, Ignis Scientia (bodyguard en militair adviseur) en Prompto Argentum die zich allemaal in een prachtige wagen met de naam Regalia hebben gepropt. Alleen als het verhaal begint heeft de wagen het begeven en moeten de vier vrienden deze duwen naar de dichtstbijzijnde garage, en dit gebeurd onder een cover van de Ben Kings track Stand By Me die legendarisch werd door de gelijknamige film (die gebaseerd is op een boek van Stephen King) uit 1986 die gaat over een groepje vrienden die in een zomer één laatste en groot avontuur beleven. Zie je de verwijzing al?

Wat een leuke onderneming lijkt veranderd vrij snel in een shitstorm, want door een aantal gebeurtenissen waarbij de vrolijke "we gaan mijn verloofde ontmoeten" veranderd in "we moeten de wereld en mijn verloofde redden", waarbij de karakters beginnen aan een avontuur waarvan het verhaal niet even zo één twee drie is te schrijven, want dit is en blijft natuurlijk Final Fantasy. Dat betekend ook dat je tijdens het spelen van de 15 chapters met proloog inbegrepen toch wel even behoorlijk lang zoet zal zijn. Sure, er zijn gamers die het binnen 12 uur hebben uitgespeeld, maar als je rustig je tijd neemt en geen speedrun houdt, is deze game meer dan het dubbele om je zoet te houden. Je kan zeker in het eerste gedeelte van de game je bewegen door de zeer grote open wereld van Eos en leuke side missies doen of gewoon gezellige minigames doen waarbij Prompto aan de lopende band foto's maakt van wat jij en je gezelschap doen en die je kan delen via je echte social media. Alle foto's zijn overigens later in een boek verwerkt en kan je tevreden terugkijken op een groots avontuur met je vrienden, een beetje zoals je ooit in het echte leven ook zal doen.



Square Enix had alle ogen op zich gericht met Final Fantasy XV, want ze hadden beloofd dat deze een nieuwere en modernere weg zou inslaan en hardcore fans houden over het algemeen niet van veranderingen. Maar ik ben van mening dat Square Enix verdomd goed werk heeft geleverd met deze titel, die zeer toegankelijk is geworden en nieuwe en oude fans van de franchise tevreden weet te stellen. Zo heeft het een semi-openwereld waar je in de eerste helft gewoon leuke dingen kan doen en verkennen en het tweede gedeelte neemt je voor het verhaal wat op een vaster pad waardoor je het beloofde gevoel van totale vrijheid wat kwijt raakt. Maar dat is niet zo heel erg vervelend te noemen.

Qua gameplay zit het met Final Fantasy XV dik in orde; niks geen ouderwets turnbased systeem meer, maar real-time actie. Waarbij je als een malle inhakt op je tegenstanders en natuurlijk big motherfucking monster. Uiteraard heb je ook de nodige magie en items om te gebruiken tijdens de vele gevechten die deze titel rijk is. Wie dit een beetje goed doorheeft kan met enkele handelingen op de controller onwijs dikke combo's los laten op zijn tegenstanders. Zoals met elke RPG-titel verkrijg je XP en maak je een sterker karakter met steeds betere uitrusting, vaardigheden en wapens. Dit geheel werkt prima en zoals je zou verwachten van een moderne game. Die overigens wel hier en daar wat kleine bugs heeft die nog moeten worden gepatched.

Over modern gesproken; HOLY FOOKIN' SHIT! Wat ziet deze titel er prachtig mooi en vooral gruwelijk strak uit. De kleuren zijn echt prachtig en de wereld waar je in loopt heeft ook echt een goede diepteweergave en zit vol met details. Het geluid is ook van topkwaliteit, ik speelde de game met de Planetronics RIG 500HS stereoheadset op (recensie) en dit gaf een hele lekkere speelervaring waar ik mijzelf prima in kon vinden.


Reageer