Review: Outcast - Second Contact

RDJ134 22 november 2017 om 21:53 uur

In 1999 verscheen de PC-game Outcast en was gelijk al een grote hit, want veel mensen waren weggeblazen door hoe open de wereld was, uitgebreide gameplay en voor toentertijd er heel erg mooi uitzag. Maar we zijn nu 18 jaar verder en is deze titel pasgeleden als remake uitgekomen onder de titel Outcast: Second Contact en is van het originele team die nu de game meer diepgang, verbeteringen en uiteraard een grafische oppoetstbeurt hebben gegeven. Maar zoals het vaker gaat met remakes en remasters is het de vraag of het de tand des tijds heeft doorstaan en of deze titel ook echt je geld waard is nu er een shitload aan grote titels op de markt zijn. Het antwoord daarop is niet makkelijk, en dat ga ik je hieronder haarfijn uitleggen.



Het verhaal van Outcast: Second Contact begint in 2007 wanneer de Amerikaanse overheid met succes een drone stuurt door een portal die rijkt naar een parallelle wereld met buitenaards leven. Als de eerste foto's binnenkomen wordt deze drone ook ontdekt door de aliens die er niet blij mee zijn en deze kapot maken, door de energie die hierbij vrijkomt ontstaat er via de portal een zwart gat die dreigt de aarde en deze wereld met de naam Adelpha te vernietigen en sturen de Amerikanen een driekoppig team van wetenschappers door de opening om de schade te repareren en het gevaar dat er nu is te stoppen. Uiteraard is daar ook de nodige beveiliging voor nodig en word Navy SEAL Cutter Slade erbij gesleept om te zorgen dat deze geleerden veilig hun werk kunnen uitvoeren. Tijdens de reis naar Adelpha gaat er iets mis en wordt Slade gescheiden van zijn groep en wakker in een voor hem onbekende wereld waar hij dus moet gaan zoeken naar spreekwoordelijke drie spelden in een hooiberg. Daarnaast is er nog een ander probleem: de bewoners denken dat hij de messias Ulukai is.

Ik zou je nu graag verder over het verhaal willen vertellen, alleen is deze niet zoals met de meeste games lineair te noemen, want het is een third person action RPG die je kan spelen zoals jij dat zelf wilt en in welke volgorde. Waar het op neerkomt is dat je direct toegang hebt tot de zes regio's met zijn eigen volken die weer allemaal hun eigen taal en expertises hebben, maar ook onderling met elkaar overhoop liggen. Hierbij is het aan de speler om te bepalen waar jij je wel en niet mee gaat bemoeien en zo vrienden en vijanden maakt. Net als elke RPG wachten er naast het verhaal ook de nodige quests op je die je zal kunnen volbrengen in eigen tempo en je eigen manier. Want er is genoeg vrije keuze die ook echt invloed hebben op je gameverloop en interactie met de NPC's (Non Playable Character) van de wereld. Ga je als een randdebiel schieten op alles of je als een asshole gedragen dan zullen mensen negatiever op je reageren of je niet helpen. Doe je aardig dan kan je al snel meer hulp verwachten. Want er valt een hoop te bepraten met de karakters die deze wereld rijk is en allemaal hebben ze een achtergrondverhaal en je wat te vertellen.



Geheel volgens RPG-traditie kan je de wapens upgraden die dan meer damage maken en groter bereik krijgen. Ook moet je à la Resident Evil je eigen munitie maken waar je uiteraard wel de nodige spullen voor nodig hebt en hou er rekening mee dat niet om elke meter een krat met kogels en granaten staat, en je dus rustig aan moet doen en soms tactisch nadenken hoe je met een situatie zal omgaan. Ik moet trouwens wel eerlijk bekennen dat het spelen van het spel met schieten en rennen behoorlijk oldskool is en wat voor de oudere gamers niet zo erg is, maar voor de nieuwere generatie gamers zal dit best raar over kunnen komen.

Net als de graphics die er mooi uit zien, maar soms met mond en geluid nogal... niet overeenkomt. Iets wat voor een remake/remaster à la 2017 toch wel wat beter had gemogen. Dit geldt soms ook voor de omgevingen. Don't get me wrong; de game ziet er mooier uit dan ooit, maar als ik kijk naar de games die nu op de markt zijn voelt het behoorlijk oud en vooral soms erg vierkant aan. Maar zoals ik al eerder zei: deze titel is meer voor de oude garde en voor enkele nieuwkomers die het willen spelen omdat ze er zoveel goede verhalen over hebben gehoord maar geen technische wonderen moeten en mogen verwachten.

Het geluid dat opnieuw is ingesproken (volgens mijn research meer dan 20 uur) en de cinematische muziek is echt prachtig om te horen door je surround (head)set en dat bracht echt zoveel extra sfeer dat ik de eerder genoemde oubolligheid snel begon te vergeten en dat is een goed iets als je speelt en de tijd vliegt omdat het zo lekker gaat en je alleen maar verder wilt komen in de toch wel zeer grote wereld.


Reageer