Review: Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds

RDJ134 25 februari 2011 om 19:52 uur

De echte liefhebbers van de betere fightergames hebben er tien jaar op moeten wachten, maar nu eindelijk ligt Marvel vs. Capcom 3: Faith of Two Worlds in de winkels voor de PlayStation 3 en de Xbox 360. Aangezien het vorige deel door haar fans een bijna heiligverklaring heeft gekregen, zijn de verwachtingen rondom dit deel dan ook zeer hoog, en daarmee druk ik mezelf nog zachtjes uit.



Normaal gesproken met een review babbel je uitgebreid over het verhaal, maar daar ben ik met deze titel snel klaar mee. Want waar het op neerkomt is dat de villans Dr. Doom en Albert Wesker samen een plan hebben gesmeed om beiden universums van Marvel en Capcom samen te voegen, en alsof dat al niet erg genoeg is komt ook Galactus (in zijn comicvorm en niet de mislukte gifwolk uit de belabberde Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer-film) ook nog even langs met de intentie om onze planeet als een happy meal op te snacken. Maar goed, een fighergame speel je niet voor een diepgaand verhaal, maar om je tegenstanders zo hard en wreed mogelijk het licht uit de ogen te slaan.

Zo snel je de game opstart krijg je de keuze om op Xbox Live (in het geval van ons Xbox 360-exemplaar) te gaan spelen of offline in je uppie of met een maat op de bank. Aangezien we zo nog terugkomen op het online gedeelte, gaan we eerst even verder met de offline modi. Deze bestaat uit vier opties, namelijk:

Arcade: Gelijk snelle actie tegen de CPU, zonder enig gelul.
Versus: Samen met een maat op de bank tegen elkaar.
Training: Leer hier op je gemak de moves en skills van je karakter(s).
Mission: Hier speel je missies voor een bepaald karakter.



Na het kiezen van de Arcade of Versus modus krijg je gelijk toegang tot 36 speelbare karakters (die binnenkort via DLC aangevuld gaan worden met meerdere personages) uit het Marvel en Capcom universum. Daar zitten uiteraard een hoop bekenden tussen, zoals Wolverine, Dante, Wesker, Thor, Ryu en natuurlijk Spider-Man. Maar ook de wat onbekendere karakters als M.O.D.O.K, Arthur (Ghost and Goblins), Shuma-Gorath en Tron Bonne zijn speelbaar aanwezig. Deze grote groep fighters hebben allemaal hun eigen vechtstijl en hun moves, door de variatie zal bijna iedereen zijn voorkeur en liefde hebben voor een bepaald karakter. Aangezien je een match in gaat met drie karakters kies ik meestal uit Wolverine, X-23 en Ryu of Dante, vooral met de laatstgenoemde kan je keiharde en slopende moves uitvoeren. Dan voor het echt helemaal los gaat kies je nog even snel een moeilijkheidgraad en een Assist type aanval voor front of up attacks, maar ook daar komen we zo nog op terug.

Dan start het echte werk en beginnen de gevechten die vooral de eerste drie rondes erg makkelijk zijn, en je gewoon moet beschouwen als een opwarmertje voor wat er gaat komen en steeds moeilijker wordt om vervolgens te eindigen met een grand finale tegen niemand minder dan de reusachtige Galactus. De gameplay van Marvel vs. Capcom 3: Faith of Two Worlds kan je op twee manieren omschrijven. Het eerste is dat iedereen (ook zonder ervaring) deze game kan oppakken en door de basic moves en wat te button bashen een leuk potje kan knokken. Maar voor de echte fanatiekelingen heeft deze titel een behoorlijke diepgang, sterker deze spelen de game niet eens met een controller maar met een Arcade Stick waarvan de gemiddelde prijs rond de honderd euro en hoger ligt. De karakters hebben echt een shitload aan slagen, trappen en combo's klaarstaan voor iedereen die er genoeg tijd, training en moeite voor over heeft.



Zoals ik al zei speel je in een tag team met drie karakters, maar terwijl je bezig bent staan de overige twee niet echt toe te kijken vanaf de zijlijn. Je kan niet alleen als je het onderspit dreigt te gaan delven even op een knop drukken en van karakter wisselen om deze je even enkele seconden mee laten helpen. Daarnaast vult er tijdens het vechten een meter onder aan het scherm en als deze vol is kan je daarmee een gekozen Assist type aanval ontketenen en mits goed getimed zelfs de match naar je hand zetten en alsnog als winnaar uit de bus komen.

Online is de game erg basic te noemen, je hebt de keuze uit Player en Ranked en that's it. Als je dit vergelijkt met Super Street Fighter IV dan is dit nogal karig te noemen. Een match vinden is ook niet zo heel erg moeilijk en mijn online ervaring is dat ik al diverse keren een goed pak slaag heb gekregen door mensen die zeer goed waren. Sterker, bij sommigen maakte ik niet eens een kans en kreeg niet alleen een regen van combo's voor me mik, maar werd ik ook door de lucht 'gejuggled'. Gelukkig was het spelen tegen een aantal bekenden weer goed voor mijn ego, want als casual fighter kon ik gelukkig wel hun ass kicken.



Grafisch is Marvel vs. Capcom 3: Faith of Two Worlds dankzij de MT Framework Engine één van de mooiste games die er nu op de markt is. Tijdens het spelen zal je diverse interactieve stages aandoen van de karakters met wie je speelt. Denk hierbij aan Thor zijn wereld Asgard, daken, steegjes of het overbekende kerkhof van Ghost and Goblins. Het mooie hieraan is dat er ook nog eens van alles op de achtergrond gebeurd, zoals: vliegende Viking schepen, vliegtuigen, juichende mensen et cetera en dat alles zonder ook maar één framedrop te bespeuren. Ook op het geluid valt totaal niks aan te merken, de voice acting en de sound effecten zijn dik in orde. De snelle muziek is zoals je van een arcadefighter gewend bent en voor de echte puristen is het mogelijk om de karakterstemmen in het Japans te zetten.

Reageer