Aan het begin van deze maand kwamen Electronic Arts en DICE met dé game die de strijd zou aangaan met Call of Duty: Modern Warfare 2. Met de eerste Modern Warfare heeft Infinity Ward een stevige basis neergelegd en met het tweede deel heeft het de grootste entertainmentrelease op haar naam gezet. Desondanks heeft de game veel kritiek over zich heen gekregen in de ontwikkelingsfase en ook nu komen er nog regelmatig klachten naar voren. DICE speelde hier handig op in door op elke negatief ontvangen actie van IW het tegenovergestelde te doen en wist daarmee veel gamers te lokken.

De hamvraag waar ik dan op uitkom is of het ze gelukt is die game neer te zetten die ons werd beloofd of dat het allemaal loze praatjes waren van kleine jongens met een groot hart. Aan de hand van een aantal voorbeelden probeer ik daar antwoord op te geven, maar uiteindelijk blijft het een kwestie van smaak. Als je namelijk helemaal niks te klagen hebt over de beslissingen die zijn gemaakt bij Modern Warfare 2, dan zul je je misschien ook niet zo aangesproken hebben gevoeld door DICE toen ze met een antwoord hierop kwamen. Zo kent de game dedicated servers, is er geen blokkade met betrekking tot de chat van een party en wordt de gamende kern als belangrijk ervaren bij de ontwikkeling na release.

Het eerste punt dat ik wil behandelen is vooral bedoeld voor de mensen die Modern Warfare 2 hebben gespeeld en voornamelijk hun pijlen hadden gericht op het verhaal. Deze korte maar intense ervaring was vanwege de duur een punt van discussie voor sommigen. Wie denkt daar met Bad Company 2 beter vanaf te kunnen komen heeft het mis. Dit verhaal is namelijk op de normale moeilijkheidsgraad ook gewoon rond de zes uurtjes te doorlopen en daarmee ongeveer even lang als dat van Modern Warfare 2. Ook dit verhaal staat bol van de actie en kent zelfs een flashback naar de Tweede Wereldoorlog om het verhaal op te zetten. Het verhaal doorloop je nog altijd met Marlowe en krijg je hulp van Haggard, Sweetwater en Redford op zowel tactisch gebied als voor de opwarming van de lachspieren.

Een sterk punt van deze Battlefield spin-off met verhaal is toch wel de Frostbite Engine van de Zweedse studio DICE. Deze tweede versie van de engine wordt gebruikt voor Bad Company 2 en maakt het mogelijk om nog groter te werk te gaan. Waar je in het eerste deel al flink kon huishouden door letterlijk met de deur in huis te vallen en bomen omver te maaien, kun je nu nog een stap verder gaan. Waarom moeilijk doen als je ook gewoon de complete fundering kan wegknallen om vervolgens alles en iedereen in, op en rond dat pand uit te schakelen. Enige nadeel is dat als je even niet oplet zelf onder het gras komt te liggen en de vijand een feestje met koffie en gebak viert in plaats van andersom, maar dat is gewoon een kwestie van opletten zullen we maar zeggen.


De setting waar het zich in afspeelt kent een aantal knipogen naar Modern Warfare 2. Ook tijdens dit verhaal krijg je te maken met een sneeuwmissie, maar zul je niet openen in de sneeuw of de sneeuwscooter pakken. Volgens DICE zijn die voertuigen voor pussy's en zijn quads the way to go. Hoe dan ook, de diverse omgevingen zorgen voor een grote glimlach op je gezicht wanneer je ze voor de eerste keer bezoekt. De sfeer is werkelijk ijzersterk en het ziet er allemaal zeer goed uit. Jammer is dan wel dat ze voor de schaduwen van bomen de pixeldoos hebben gepakt en dat doet een beetje afbreuk aan de hoge kwaliteit van de bosjes, planten en bomen.

Waar de game voornamelijk voor gekocht zal worden is toch wel de multiplayer. Het is mooi dat het verhaal van hoog niveau is, maar na een aantal uur ben je daar wel klaar mee, zeker als je hem op hard hebt uitgespeeld. De hiervoor genoemde basis is echter wel van toepassing op de multiplayer, dus dat zal ik verder niet nog eens behandelen. Wat wel anders is, is dat je nu veel meer mogelijkheden hebt dan in de singleplayer. Over het speelveld staan voertuigen klaar om bestuurd te worden en dat in combinatie met de grote maps zoals we dat van de serie gewend zijn zorgt voor een leuke afwisseling in de gameplay online.


Aan de online multiplayer zal constant geschroefd worden, dus kijk niet raar op wanneer er een update beschikbaar is of wanneer er nieuwe content wordt aangeboden. De kracht van dergelijke games zit hem namelijk in het alsmaar afstellen van de multiplayer en het toevoegen van nieuwe maps. Eind maart zal er tegelijk met dat van MW2 al het nodige klaarstaan en dit zal daarna gewoon doorgaan. Als je dus genoten hebt van de bèta indien je die gespeeld hebt of van het vorige deel, dan zul je ook met deze multiplayer gaan genieten. Aangezien het allemaal overwegend goed werkt, is het afhankelijk van je medespelers hoeveel plezier je hier nog uit kunt halen.