Het is ondertussen alweer elf jaar geleden dat het voor toentertijd geniale Deus Ex uitkwam op de pc. Deze door Ion Storm ontwikkelde cyberpunk game was het beste te omschrijven als een mix tussen een first person shooter (FPS) en role playing game (RPG) en wordt tot op de dag van vandaag nog door velen gezien als de beste pc-game die ooit is gemaakt. In 2003 verscheen er nog een vervolg dat niet in de schaduw kon staan van zijn voorganger en was dan ook een redelijke flop te noemen.

In 2007 maakte Eidos bekend dat er een derde deel met de titel Deus Ex: Human Revolution in ontwikkeling was en deze werd door Eidos Montreal gemaakt, want Ion Storm is alweer een tijdje ter ziele gegaan. Vanaf dat moment waren de verwachtingen hooggespannen, want kan deze titel het origineel overtreffen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik Deus Ex in 2000 heb gespeeld en ik hier niet veel meer over kan herinneren, dus kon ik eigenlijk onbevooroordeeld aan deze titel beginnen. Want ik kreeg een hele mooie speciale perseditie van de Xbox 360-versie en ik had er echt zin in.

Deus Ex: Human Revoltution speelt zich af in 2027 en de echte fans weten dat dit vijfentwintig jaar is voor de eerste game, en is dus een prequel in plaats van een vervolg. Jij speelt Adam Jensen, een ex-SWAT-lid die een besproken achtergrond heeft en nu als hoofd van beveiliging is aangenomen bij Sarif Industries. Dit bedrijf maakt genetische aanpassingen en vervangt lichaamsdelen met geüpgrade versies, maar levert deze technologie aan consumenten en het leger. Vooral de laatstgenoemde partij is een grote bron van inkomsten voor dit bedrijf. Uiteraard zijn er ook tegenstanders van deze technologie en beschuldigen Sarif Industries ervan dat ze voor God spelen. Deze organisatie noemt zichzelf de Purity First en deze is alles behalve geweldloos.



De game begint rustig als je je samen met je ex en collega Megan Reed voorbereid om samen met anderen naar Washington te gaan en hier krijg je een kleine tour door het bedrijf en zie je al dat deze game in omvang zeer groot is. Dit deed mij eigenlijk het meeste denken aan het begin van Half-Life. Tijdens deze rondleiding, waar je ook kennismaakt met Pritchard, de man van de IT en met wie je later in de game via een comverbinding veel contact zal hebben. Tijdens de meeting met je baas David Sarif wordt het laboratorium aangevallen door wat de Purity First lijkt te zijn, hierbij raak jij dodelijk gewond en gebeurt er iets met Megan waar je langzaam aan achter komt tijdens het spelen. Sarif Industries zorgt schijnbaar zeer goed voor haar favoriete personeel, want Adam wordt gered en voorzien van de laatste nieuwe technologie die het bedrijf te bieden heeft en loopt zes maanden later weer het pand binnen waar hij de vorige keer bijna zijn laatste adem uitblies.

Nu hij new and improved is wil hij achterhalen wie achter de aanval zat en zo zijn wraak nemen, want Adam is zoals je wel begrepen hebt behoorlijk pissig. Ondertussen heeft Purity First niet stilgezeten en voert de ene na de andere aanval uit op Sarif Industries; sterker, ze houden wat personeel gegijzeld in een laboratorium en dit is dan ook gelijk je eerste missie om deze mensen te bevrijden en in veiligheid te brengen. Dit is trouwens ook het punt waar ik stop met het vertellen van de verhaallijn, want deze mag je zelf gaan ontdekken. De makers hebben goed hun best gedaan om je een avontuur te bieden die je op meerder manieren kan gaan spelen. Deze bestaan uit stealth, hacking, social of combat. Want ook al lijkt Deus Ex: Human Revolution op het eerste gezicht een first person shooter, de nadruk ligt juist op meer dan alleen schieten.



Tijdens het spelen komen er een aantal situaties voor waarbij je een gesprek kan voeren en je de keuze hebt uit een aantal vragen of antwoorden. Door je keuze zal een persoon verschillend reageren; ben je bot en kortaf dan is de kans groot dat iemand je niet helpt of het gesprek met je afkapt. Dat is een beetje klote als je à la Face van The A-Team je ergens probeert binnen te praten, en dan vervalt de sociale oplossing en is het zoeken naar een andere mogelijkheid waarbij je bijvoorbeeld stealth moet gaan.

Tijdens de meeste missies kom je voor de keuze te staan waarbij je goed moet kijken hoe je het level uitspeelt, want ren je een ruimte vol bad guys binnen met knallende wapens dan is het al snel game over voor je. Sneak je rustig rond en schakel je een aantal wachters ongezien uit, dan je kan als een uienring de hele ruimte op je gemak van buiten naar binnen opruimen. Want het schieten richt niet alleen alle aandacht op je, maar ook ligt de munitie voor je wapens niet voor het oprapen; sterker, ammo is behoorlijk schaars te noemen. Dat is onder andere ook één van de redenen waarom je de omgevingen kan doorzoeken op bruikbare spullen, denk hierbij aan lockers (waar soms ook keycard pasjes liggen) en de zakken van gedode tegenstanders et cetera.



Tijdens het spelen verdien je aan de hand van je gameplay XP-punten, die kan je weer inruilen voor Praxis-punten en zoals de naam je al doet vermoeden kan hiermee je Argumentations updaten. Dit zijn je implantaten en je skills en ook hier is het aan jou wat je wilt gaan verbeteren en aanpassen aan je eigen speelstijl. Wil je meer stealth, dan kan je een cloacking nemen die je enkele seconden lang onzichtbaar maakt. Maar het beste kan je investeren in je hacking skills, want als je verstandig wilt spelen heb je deze vaardigheid veel nodig. Vaak kom je deuren tegen die voorzien zijn van een keycode die je moet hacken en heel af en toe kan je deze codes vinden in de e-mail van computers in de buurt. Maar... die moeten wel eerst gehackt worden.

Zoals je wel begrijpt zit het met de toch wel erg diepgaande gameplay meer dan goed, maar er zijn ook wat kleine minpuntjes aan de game. Zo is de AI niet wat het moet zijn, een goed voorbeeld is dat ik met een wapen met demper op een tegenstander schoot en deze niet dood was maar ook geen alarm sloeg. Ook al zien de omgevingen van de drie steden (Detroit, Shanghai en Montreal) met hun bruin, grijs en gele kleurenpallet er prachtig uit, het blijft allemaal wat vierkant overkomen. Nu we toch op het grafische gedeelte aan het bitchen zijn, een doorn in mijn oog was hoe slecht de monden en het geluid niet synchroon liepen. Het is tenslotte 2011 en niet 2003 meer en games als L.A. Noire of Heavy Rain hebben ondertussen al laten zien hoe het wel kan.

Over Deus Ex: Human Revolution kan je vele pagina's vol schrijven, want deze game is zeer uitgebreid en heeft een grote diepgang. Dat geeft het ook gelijk een grote replaywaarde, want doordat je bepaalde keuzes maakt met je speelstijl en bepaalde Augmentations gebruikt, word je toch wel nieuwsgierig om andere mogelijkheden te proberen. Wie gewoon de story mode volgt zal al een kleine twintig uur zelf stil zijn met de game en wie voor de side quests gaat zal al makkelijk naar de dertig uur en hoger gaan. Mocht je na al die tijd nog geen genoeg hebben van deze fantastische game en van vooraf aan beginnen met een andere speelstijl, dan ben je weken zoet.