1986 was het jaar dat bijna elk jongetje en tiener opeens straaljagerpiloot wilde worden, want de film Top Gun met een toen nog piepjonge Tom Cruise was een megahit in de bioscopen wereldwijd. Maar daar hield het pilotenvirus niet op, want ook Iron Eagle verscheen nog dat jaar en daarin draaide alles om het vliegen door de geluidsbarrière met F16's en het neerschieten van vijandige Russische MIGS. Maar vijfentwintig jaar later vliegen de meeste tieners en volwassen kerels van mijn leeftijd gewoon vanuit hun luie stoel voor een big ass tv met een PlayStation 3 of een Xbox 360.

De afgelopen jaren zijn er een hoop games verschenen die allemaal op de grote jongensdroom willen inspringen, maar hier vaak keihard in falen. Dit komt mede door een slechte besturing, te hoge realisme of juist te arcade-achtig. Daarom hield ik ook mijn hart vast toen Namco Bandai een heuse perseditie met goodies van Ace Combat: Assault Horizon toestuurde. In de dagen die volgden liet ik mezelf Iceman noemen en bulderde Kenny Loggins met Danger Zone geregeld door mijn boxen en leefde ik even de grote droom.

Ace Combat: Assault Horizon speelt zich af in de nabije toekomst van 2015, waar de wereld nog steeds geen vrede kent en er nog vele brandhaarden op de wereld zijn. Want in Afrika vormt een groep rebellen die zich de SRN noemen een groot gevaar, omdat deze wapens krijgen van het Russische misdaadnetwerk Blatnoi. Deze hebben ook een aantal "Trinity's" geleverd aan de SRN, en dit wapen met de kracht van een tactical nuke is iets wat je niet in handen wilt zien van zulke groeperingen, dus is het tijd voor ons gamers om hier even een einde aan te gaan maken. Alleen is dat makkelijker gezegd dan gedaan, want we kruipen hiervoor in de huid van luitenant-kolonel William Bishop, die de leider is van het Warwolf Squadron wat weer onderdeel is van de 108th Task Force. Kan je me nog volgen? Mooi, want wanneer de Russische generaal Ivan Stagleishov deserteert en zich bij de SRN en Blatnoi aansluit, is de wereld in groot gevaar en begint een spannend en intrigerend verhaal dat is geschreven door Jim DeFelice en niet onder doet voor één van Tom Clancy.



Omdat de wereldvrede in gevaar is, speelt Ace Combat: Assault Horizon zich dan ook wereldwijd af, van Miami tot Moskou en ook vele andere steden waaronder Dubai komen voorbij. Althans, onder ons, omdat je als piloot er bloedsnel overheen vliegt. Uiteraard staat en valt een game uit dit 'genre' met de controls van de vliegtuigen, maar voor ik daarop teugkom wil ik er nog even op wijzen dat je niet continue in de cockpit van een straaljager zit zoals bij de meeste van dit soort games. Want AC:AH heeft een hoop variatie voor je klaar staan, zo zijn er missies waarbij je Afrikaanse rebellen en gronddoelen aan puin schiet vanuit een heuse Apache Longbow helikopter. Of bestoken we doelen vanuit een Blackbird en de AC-130, die bij de meeste gamers kennen uit de Call of Duty-reeks. Sterker, de AC-130 missie is bijna een complete 1:1 te noemen, en omdat het zo cool is om te doen knijp ik hier een oogje voor dicht. Daarnaast zal je ook een board gunner van een helikopter zijn, waarbij je vanaf de zijkant met een mini gun tegenstanders kennis laat maken met de term gehaktdag.

Met de controls van Ace Combat: Assault Horizon zit het wel goed, het heeft even in het begin zijn learning curve, maar als je die door hebt zal je moeiteloos de ene na de andere kist uit het luchtruim knallen. Daarbij maak je bij de straaljagermissies gebruik van de Dogfight Mode aka de DFM. Als je dicht genoeg bij je tegenstander terecht kan komen vormt er een rode ring om hem en druk je LB+RB (Xbox 360) of L2+R2 als je met de PlayStation 3-versie speelt en dan wordt het pas echt op het puntje van je stoel zitten. Want je zoomt als het ware in op je tegenstander en hoef je het vliegtuig lichtjes te besturen waarbij je of de on-board machine gun laat ratelen of als je dichtbij genoeg komt een aantal raketten in de arie van je vijandelijke toestel te schieten. Tijdens deze DFM's zal je laag bij de grond vliegen en tussen gebouwen die uit elkaar vallen of ontploffen en dat is voor de adrenalinejunks onder ons een hele belevenis te noemen. Maar hoe verder je komt, hoe moeilijker alles wordt, is het de vijand die dit trucje ook op jou kan toepassen en je alle pilotentactieken uit de kast moet trekken om de rollen om te kunnen draaien.



Grafisch ziet de game er zeer goed uit en heeft het of hele frisse felle kleuren of juist grijsgelig als het om Midden-Oosten-levels gaat. Voor de steden waar je boven vliegt zijn er echte satellietbeelden gebruikt en zien we bij steden als Miami of Dubai de bekende landmarks voorbij komen en dat geeft toch een lekkere realistisch vibe aan de game. Persoonlijk heb ik nergens echt weirde bugs of framedrops voorbij zien komen, dus zit het met het uiterlijke vertoon goed. Dit geldt overigens ook voor het geluid van Ace Combat: Assault Horizon, deze klinken precies als in mijn favoriete films en met een surround set zal je woofer gaan staan te klapperen of horen hoe raketten en kogels letterlijk om je oren heen vliegen.

Ace Combat: Assault Horizon is een hele leuk titel die voor mij een complete verrassing was; het zit vol met actie en afwisselende missies in diverse vliegtuigen en zelfs helikopters. Nu zal je denken dat het allemaal simpele arcadeactie is en niet voor de gamer die wat meer diepgang verwacht, dan moet ik je teleurstellen want je kan de nodige dingen uit- of aanzetten en je vliegtuigen wat tunen naar eigen smaak en niveau. Persoonlijk liet ik alles lekker aan om zo op een simpele manier te genieten van de game, wat je kan vergelijken met een Michael Bay-film. Verstand op nul en genieten van het spektakel dat op je afkomt.

Na het uitspelen van de singleplayer kunnen de virtuele Mavericks (ik blijf met filmclichés gooien) nog hun geluk online beproeven tegen menselijke tegenstanders. Waarbij je niet alleen kan kiezen uit de bekende Deathmatch en Domination mode, maar ook het nieuwe Capital Conquest waarbij jij of je vijanden een stad moeten verdedigen of aanvallen. Dit is zo ongelofelijk leuk om te doen dat je eigenlijk al je vrienden deze game moet laten halen om elkaar te bevechten. Oja, nu we het toch over vrienden hebben. Je kan in de multiplayer mode ook nog kiezen voor Mission Co-op die, zoals doet vermoeden, je samen met een vriend de campaign missies nog eens samen laat overdoen. Dus als je er echt voor gaat ben je met deze titel wel even zoet.