Artikel: Raspberry Pi: Lakka 2.1.1

RDJ134 25 augustus 2018 om 22:53 uur

Een tijdje geleden kon je hier op Eigenwereld mijn artikel over de Raspberry Pi lezen, en wat nu precies dit kleine minicomputertje was en wat je daar allemaal mee kon doen. Nu ben ik van plan om hier meerdere artikelen over te gaan schrijven en beginnen we met videogame-emulatie en de reden waarom dit even geduurd heeft is omdat mijn fonkelnieuwe Raspberry Pi 3 B+ out of the box niet werkte met Lakka en dit kwam door de andere hardwarestructuur en nieuwe chips. Nu kwamen er al snel "bleeding edge" releases uit en dit zijn versies die verre van stabiel zijn, en dus niet geschikt voor een recensie. Maar Lakka heeft na diverse builds besloten om een nieuwe release uit te brengen die versie 2.1.1 heeft gekregen. Dus tijd om eindelijk te beginnen met mijn recensie die ik al heel erg lang wilde schrijven.

Voordat je aan de slag kan met Lakka, zijn er een aantal spullen nodig. Dit zijn de volgende benodigdheden:

  • Rasberry Pi 3 B+
  • Stroomvoeding voor deze Pi, DUH!
  • Micro SD-kaartje van minimaal 16 gig of meer
  • Keyboard (in mijn geval de Logitech K400 Plus TV Keyboard)
  • Een controller (in mijn geval een wired Xbox 360-controller, cheap ass USB Super Nintendo-controller en een PlayStation 3-controller.)
  • ROM's voor console naar keuze



    Als je de Raspberry Pi kant en klaar hebt staan zal het vanaf nu vrij snel gaan met de tutorial die ik je ga geven. Om te beginnen heb je ROM's nodig aka videogames van een systeem naar keuze, en met Lakka worden er een shitload aan consoles aangeboden en is het aan jou wat je wilt gaat spelen. Dus ik zal het kort houden en zal ik je mijn basis geven en deze was: NES, SNES, SEGA Master System, SEGA MegaDrive, NeoGeo, Arcade en PlayStation 1. Deze kan je downloaden via de steeds schaarser wordende ROM emulatiewebsites, waar je ook de benodigde bios files kan vinden maar daar kom ik zo op terug.

    Nadat je de ROM's hebt gedownload is het tijd om Lakka te installeren. Deze download je via de officiële website, waarbij je kiest: Get Lakka/GNU/Linux en dan je Raspberry Pi naar keuze en in mijn geval met de Raspberry Pi 3 stable versie. Dit is verder straight forward en download je het 300 MB grote bestand. Nu kan je daar op Next drukken en word je stapje voor stapje verteld aan de hand van Jip en Janneke-plaatjes wat je moet doen, maar ik sla stap 4 over omdat ik Lakka installeer op een andere manier dan daar wordt aangeven, en die voor Linux gebruikers is. Je kan overigens wel de stappen erna volgen als je dat wilt of gewoonweg meer wilt weten hoe het werkt en wat het kan. Maar daar doe ik niet aan aangezien ik ruimschoots ervaring hebt met dit prachtige programma.

    Nu we de ROM's en Lakka gedownload hebben is de volgende stap het downloaden (je kan installeren en portable kiezen, ik heb de laatstgenoemde) een heel handig programma dat Etcher heet en dat speciaal gemaakt is om OS images te flashen naar USB of SD-kaarten. Dit is zo goed als fool proof, want deze heeft na het opstarten drie opties: Select image (je Lakka image van 300 MB) je ziet de ingeplugde USB stick of in dit geval SD-kaartje en ramt op flashen en binnen enkele minuten zal deze klaar zijn. Simpeler kan het niet. Je haalt vervolgens het SD-kaartje eruit en stopt deze in Raspberry Pi, want het is tijd voor de first boot. Als alles goed is gegaan start Lakka nu op en zie je het logo en worden de partities aangemaakt en dan volgt er een reboot en starten we op in wat op de GUI (Graphical User Interface) van de PlayStation 3 lijkt met een shitload aan opties.





    Het eerste wat er nu moet gebeuren is het kopiëren van de ROM's van de pc naar je Raspberry Pi die in hetzelfde netwerk (LAN) moet hangen. Dan kies je Settings > Services: en daar kan je drie dingen aan zetten:
  • SSH Enable
  • SAMBA Enable
  • Bluetooth Enable (hier komen we straks op terug)

    De meest voor de hand liggende is SAMBA, en dan kan je via je Netwerk onder je OS (Windows/Linux/MacOS) heel makkelijk je Pi benaderen die opgedeeld is in een aantal mappen waaronder één met naam ROM's. Daarin kopieer je gewoon je mappen met ROM's naar toe en ik heb OCD dus elke systeem werd daar één voor één ingevoerd en zag er ongeveer als volgt uit:

    ROM's:
  • Arcade
  • NeoGeo
  • Ninendo Entertainment System
  • PlayStation
  • SEGA MegaDrive
  • Super Nintendo

    Dit doe ik omdat dit zo beter werkt als we de mappen gaan scannen, maar daar kom ik zo op terug. Eerst is er nog een ander belangrijk ding als je klaar bent met de ROM's kopiëren, namelijk de bios die nodig zijn. De NeoGeo de PlayStation ROM's/ISO's werken namelijk niet zonder een bios van het betreffende systeem. Zo heb je voor de NeoGeo twee bestanden (bios files) nodig: neogeo.zip en pgm.zip. Deze moet je plaatsen in de map met NeoGeo-games en that's it. De PlayStation daarentegen heeft de bestanden: scph5501.bin (USA bios) en/of scph5502.bin (Europa) nodig. Deze zet je de map System die in de root van de SD-kaart staat waar ook de map ROM's staat. Het klinkt allemaal gecompliceerder dan het is, want het is simpelweg een paar bestanden ergens neerzetten en klaar: geen omkijken meer naar. Mocht je trouwens andere systemen gebruiken dan die ik nu als voorbeeld geef, een lijst met welke bios-bestanden je moet hebben en waarna ze hernoemd moeten worden kan je hier vinden.



    Nu de ROM's, en de bios files op zijn plek staan is het bijna zover dat je eindelijk kan gaan gamen. Maar daarvoor moeten nog enkele kleine eenmalige stappen worden gedaan en dan is het tijd voor bier en retrogaming. Ik gebruik voor elke installatie altijd een keyboard voor ik de controller aan hang, omdat dit voor mij iets prettiger werkt, maar elke USB-controller zou out of the box moeten werken. Mijn Xbox 360 wired werd gelijk herkend en ingesteld, zelfde voor de cheap ass imitatie SNES-controller van zes euro waarvan alleen de schouderknoppen het niet deden, maar deze kan je toewijzen via: Settings/Input/Input user 1 binds waar je doorheen scrolt tot je shoulder buttons ziet staan en deze selecteert en op je schouderknop drukt die dan vast zit in je profiel. Onder Input kan je ook je Hotkey Binds instellen, waaronder menu die standaard F1 is met een keyboard of guide button op de Xbox 360-controller of je doet select en kiest een input die bij je controller past zoals Select+Start tegelijk. Hierdoor verlaat je (tijdelijk) de game om terug te keren naar de GUI voor instellingen, Save Stats, Shaders of simpelweg afsluiten van het spel.

    Nu zijn die wired controllers allemaal leuk en aardig, maar ik leef in 2018 en zit vaak op grote afstand van mijn tv, dus heb ik het graag draadloos en daar kwam één van mijn rondslingerende PlayStation 3-controllers (heb er vier) goed van pas. Wat je doet is je gaat naar Settings/Services, daarna bluetooth aan te zetten door het schuifje naar on te doen. Dan de PlayStation 3-controller door middel van een USB-kabel inprikken die dan gaat knipperen en wanneer dit stopt is deze gepaird en kan je deze gebruiken om door de GUI te lopen en te gamen. Ook hier geldt als de schouders of andere buttons niet werken even naar Binden gaan en toewijzen. Zo simpel is het. Maar je wilt nu natuurlijk gamen en daar moet je nog twee kleine stappen voor doen. De eerste is via de GUI naar de laatste icoon van de rij te gaan die een rondje met een + erin is waar staat: Scan This Directory. Die klik je aan loopt hierdoor naar je ROM's map en kies daar een map en ram op Scan. Vervolgens wordt nu de aangewezen map met games gescand die dadelijk netjes met console-icoon allemaal op een rij verschijnen. Dit herhaal je per map met ROM's en dan als alles goed is gegaan zie je diverse iconen met NES, SNES, SEGA verschijnen en al je games die je dan kan selecteren en opstarten. Maar als je dit doet zal je pijnlijk zien dat de graphics van de games nogal... erg pixelig zijn en dat waarschijnlijk je beeld ook veel kleiner is dan zou moeten. Dus gaan we naar Settings/Aspect ratio die op core provide staat maar die ik op 16:9 zet om zo fullscreen te krijgen. Dit zal het beeld iets uitrekken en fullscreen maken, wil je dit niet gewoon laten staan of een beetje met de ratio spelen tot het je bevalt. Dan tot slot kies je onder de video settings Bilinear Filtering On die de harde pixels omzet naar een zachter beeld die niet zo blokkerig is en weergeeft zoals het er vroeger ook uit zag.



    Persoonlijk deed ik even een kleine reboot en liep de gemaakte settings nog een keer langs om te kijken of dit onthouden was en toen was het eindelijk tijd om te gaan gamen. Dit doe je door simpelweg een game uit de lijst van een systeem naar keuze te kizen en spelen maar. Niks meer en niks minder: de gehele setup zal de eerste keer niet meer dan 20 minuten in beslag nemen omdat je alle settings moet vinden. Voor mij is dit nog geen vijf minuten omdat ik dit al tientallen keren gedaan heb en het ondertussen kan dromen. Maar als het eenmaal werkt heb je er geen omkijken meer naar en is het opstarten en spelen maar. Nu is Lakka zeer uitgebreid en kan je zoveel dingen die ik uit dit artikel heb gelaten: je kan Shaders gebruiken, dit zijn filters om je beeld mooier te maken of scanlines toe te voegen zodat het lijkt alsof je op een oude tv zit te spelen. Er is Netplay die multiplayer toevoegt aan je games en je bijvoorbeeld een twee player game via het internet tegen of met elkaar kan spelen alsof diegene naast je op de bank zit en dat werkt prima als je beiden dezelfde ROM gebruikt. Je kan Decals gebruiken als je beeld de originele ratio behoud, dit zijn van die mooie strips die je beeld opvullen met art. Speaking of: je kan de GUI veranderen met thema's en boxart op de games toevoegen, dat als je een game selecteert krijg je de doos of screenshots te zien.

    Het gebeurt niet vaak dat een setup van Lakka in één keer perfect gaat, maar met deze versie 2.1.1 was dit wel het geval. De installatie ging goed, het pairen van de PS3-controller ging goed en het overzetten van de ROM's via SSH (als je dit gebruikt i.p.v. SAMBA kan je via een FTP-programma als FlashFXP of Filezilla alles overgooien maar dit werkt alleen als je daar ook SFTP aanzet en inlogt met user root) verliep zonder problemen. Lakka zelf boot snel, is zeer gebruiksvriendelijk en heeft een grote community en zeer uitgebreide handleidingen om alles goed te laten lopen en aan te passen en als je het visueel wilt configureren zijn er talloze YouTube-video's van kanalen als ETA Prime die hier zeer diep op in gaan en een must see zijn als je meer uit Lakka wilt halen.



    Maar er zijn dingen die mis kunnen gaan en wat je moet weten. Dingen zoals de ROM sets die je gebruikt, want tegenwoordig voert Nintendo een heksenjacht op websites die deze aanbieden en werkt Lakka het beste met No Intro Rom sets (psst, tip: Google op die manier om deze en de bios files te vinden) en soms zal niet alles verschijnen in de lijst en moet je deze met de hand opzoeken door Load Conent/map ROM's/console/ROM spel te kiezen waarna je een lijst krijgt met cores (zo worden de emulators genoemd) en als dit een Super Nintendo-game is kies je een SNES core uit het lijstje. Ook zullen niet alle games die je wilt spelen even goed werken, de Nintendo 64 is hier een goed voorbeeld van. Sommige games zijn goed speelbaar en andere totaal onspeelbaar en kan je de moeite beter besparen of de tijd nemen met trial and error en dat geldt ook voor andere systemen als Dreamcast of SEGA CD. De 8- en 16 bit-games (opvallend genoeg ook de meeste PlayStation 1-titels) werken simpelweg perfect.

    Dit artikel is voor de basis setup van Lakka (die gebaseerd is op het veel moeilijkere RetroArch) en kan je zelf uitbouwen en aanpassen naar smaak. Net als welke controller je wilt gebruiken, ik speel het liefste met de PlayStation 3 Dual Shock omdat de D-Pad ervan perfect is. De imitatie SNES-contoller werkt ook prima, maar die had na verloop van tijd kuren en viel soms uit omdat het goedkope brakke troep uit China was. Maar goed, ik kan een nu al te lang verhaal nog wel langer maken maar met dit artikel kan je aan de slag met de basics en weken of maanden zoet zijn met alle leuke oude titels die je nu kan spelen en opties die er zijn. Want voor de prijs van een Raspberry Pi en controller heb je een eigen en betere Mini NES en SNES plus vele andere games van oude consoles en homecomputers (Commodore 64 en Amiga et cetera) die je helaas op een minder legale weg zal moeten aanschaffen of je moet de vele beschikbare homebrew titels gaan spelen...

  • Reageer