Review: Call of Duty: Advanced Warfare

RDJ134 10 november 2014 om 20:34 uur

Al vele jaren ligt er in november een nieuwe Call of Duty-game in de winkels, iets waar je net als de dood en belastingen op kan rekenen. Alleen zijn veel gamers moe geworden van de franchise die zichzelf geliefd en gehaat heeft gemaakt en wordt spottend de Guitar Hero van de first person shooters genoemd. Call of Duty: Advanced Warfare is inderdaad same shit different game, maar is beter dan ooit en waarom ga ik je hieronder vertellen.



Call of Duty: Advanced Warfare begint in de toekomst, in 2054, waar wij als speler in de rol kruipen van de Amerikaanse marinier Jack Mitchell die samen met zijn vriend Will Irons deelneemt aan een tegen aanval op Noord-Korea en start het spel geheel volgens traditie met een adrenalinerush van actie. Je dropship crashed in een gebouw en je moet je door de straten heen vechten en lopen er grote robots rond en heeft de vijand de beschikking over zwermen van drones die dodelijk zijn. Hierbij val je van de ene verbazing in de andere. Tijdens deze aanval komt Will Irons om het leven en verliest Jack Mitchell zijn linker arm en hiermee is gelijk zijn carrière in het Amerikaanse leger voorbij. Tijdens de begravenis van Will maakt Jack kennis met Will zijn vader Jonathan Irons (Kevin Spacey die prachtig mooi en realistisch is nagemaakt) die hem een baan aanbiedt en de mogelijkheid om zijn verloren arm te vervangen met een protese-arm. Jonathan is namelijk de CEO van Atlas, een PMC (Private Militair Company), die zorgt dat zijn mannen de strijd aangaan waar legers niet heen kunnen of heen durven te gaan en knappen hiermee het vuile werk voor regeringen op en verdienen zo bakken met geld en hebben toegang tot de meest dure en geadvanceerde technologie en wapens.

Wanneer een terroristisch groep genaamd KVA (onder leiding van een zekere Hades) wereldwijd tegelijk aanslagen pleegt op diverse nucleaire installaties, vragen wereldleiders Atlas om de bedreiging te neutraliseren en krijgen hiervoor het groene licht om te doen en laten wat ze willen zonder dat er teveel vragen gesteld worden. Hierbij vecht Jack Mitchell samen met Gideon en de lekkere maar levensgevaarlijk Ilona zij aan zij in de frontlinies die zich over de hele wereld bevinden. Wanneer tijdens een vuurgevecht in Griekenland Hades dodelijk gewond is geeft hij het team een chip met informatie dat alles waar ze in geloofden op zijn kop zet. Want er is niet alleen een grote verrader met zijn eigen agenda, maar ook een grotere dreiging onder de naam Manticore die de wereld voorgoed kan veranderen en is het aan jou om dit alles tot een goed einde te brengen.





Call of Duty: Advanced Warfare neemt je weer mee op een episch avontuur die je eigenlijk al diverse keren eerder hebt gespeeld, maar nu beter is uitgewerkt en een non-stop achtbaanrit is die geen moment stil valt en er ook mooier dan ooit uitziet. De gameplay is wat je al gewend bent maar is uitgebreid met een exoskeleton (die we recent ook in films als Edge of Tommorow en Elysium voorbij zagen komen) die je extra sterk maakt en is uitgerust met grijphaken, boostjump (raketjes die ervoor zorgen dat je hoger en verder kan springen). Maar daar houdt het feest niet op, want de wapens die je gebruikt zijn prachtig futuristisch en ogen ook realistisch en op de laser/energie wapens na niet overdreven zijn. Wat ook erg cool is zijn de Smart-granaten die je kan gebruiken. Deze kan je in realtime instellen op stun, impact en smart. De laatstgenoemde optie laat een gegooide granaat zijn eigen doel zoeken. Ook zijn er granaten die je tegenstanders tijdelijk laat zien, wat verdomd handig is als je onder vuur ligt en geen idee hebt waar het vandaan komt. Tijdens het spelen kan je door challenges te halen punten verdienen om je exoskeleton, gear en skills uit te bouwen waardoor je karakter nog sterker en sneller wordt, alleen is het goed nadenken waar je de verdiende punten aan uit wil geven. Meer kogelwerend en sneller rennen of juist je granaten hun kracht opvoeren... De keuze is aan jou en je manier van spelen.

De kracht en melkkoe van de game is natuurlijk de multiplayer, want de singleplayer kan je letterlijk in een dag uitspelen op Veteran. Ook deze is weer oud en vertrouwd te noemen, en opvallend is hier niet echt veel aan veranderd. Natuurlijk kan je weer heel je karakter veranderen met zijn uiterlijk, de nodige dingen als perks en attachements vrijspelen en gebruiken. De wapens zijn er in de bekende klasses en uiteraard met een futuristische look. De speelmodi zijn ook die we de afgelopen jaren eerder hebben gezien aanwezig, sterker, sommige mappen hebben dezelfde paden als die uit eerdere delen en dit ligt niet aan mij. Ook mijn mede hardcore CoD-gamers was dit opgevallen. Is dit een slecht ding? Nee, want de gameplay is niet meer hetzelfde als in de vorige delen, want je kan nu bootsjumps gebruiken en hierdoor verplaatst het speelterrein zich letterlijk naar een hoger niveau. Ook zijn er cloaking pakken die je tijdelijk onzichtbaar maken à la Predator, die nu al pedopakken worden genoemd door de spelers. Daarnaast zijn ook de killstreaks aangepakt en een stuk korter actief waardoor veel veteraanspelers zoals mijzelf het "CoD 4: Modern Warfare"-gevoel weer terug hebben gekregen en dit zorgt ervoor dat het weer steeds nog even één potje is en het opeens half vijf in de ochtend is.



Reageer