Pixar weet al sinds jaar en dag filmfans te verrassen en te ontroeren met hun prachtige computeranimatiefilms, die een bepaalde volwassen ondertoon hebben over het leven en vooral erg veel humor en kleurrijke karakters. Nu verscheen vorig jaar The Good Dinosaur in de bioscopen en deze werd niet het grote succes waar op werd gehoopt, maar dat hoeft niet te betekenen dat het een slechte film is. Want filmrecensenten zijn vaak zeikerds op automatische piloot en mensen... blijven mensen. Deze erg vermakelijke flick is nu uit voor Video on Demand (VoD), dvd en natuurlijk op Blu-ray, waarvan Disney mij een recensie-exemplaar stuurde en ik de onderstaande review kon schrijven.
The Good Dinosaur begint 65 miljoen jaar geleden, toen een asteroïde insloe... NIET insloeg op de aarde en de dinosauriërs gewoon bleven leven. Deze hebben zichzelf ontwikkeld tot dieren met een menselijk karakter (het blijft natuurlijk een animatiefilm) en waar we kennis maken met Henry (Jeffrey Wright) en Ida (Frances McDormand), twee Apatosaurusen die een boerderij met een groot stuk land naast een rivier hebben waar ze hun eigen voedsel verbouwen. Alles gaat deze twee giganten voor de wind, en al snel bevalt Ida van drie eieren waarin drie kleine dino's zitten, namelijk: Buck (Marcus Scribner), Libby (Maleah Padilla) en Arlo (Raymond Ochoa). De laatstgenoemde is heel erg klein, en bang voor zijn omgeving, terwijl zijn broertje en zusje zich gelijk aanpassen. Als de tijd verstrijkt en kinderen opgroeien, leren ze hun taken op de boerderij. Buck sloopt bomen zoals zijn vader, Libby maakt net als haar moeder geulen voor zaad van het gewas en Arlo voert iedere dag met veel angst een groep dieren die op kippen lijken.
Op deze manier drukken de familieleden een stempel op hun bestaan, en dat doen ze ook letterlijk. Zo heeft Henry een silo gebouwd waar het eten voor de winter wordt opgeslagen, en deze heeft hij net als Ida voorzien van een pootafdruk, omdat ze grotere dingen hebben bereikt dan verwacht was. Al snel volgen Buck en Libby ook en blijft Arlo achter die zich nu een beetje buitengesloten voelt omdat hij niet de grote stoere dinosaurus is zoals zijn familie. Henry ziet dit ook en leert Arlo dat iedereen zijn plaats in het leven moet vinden en dat dit zijn tijd nodig heeft, en geeft hem de opdracht om de silo te bewaken omdat er steeds voedsel gestolen worden. Dit blijkt te worden gedaan door een kleine holbewoner (die later de naam Spot krijgt) en kan Arlo het niet over zijn hart verkrijgen om deze te doden en laat hem zelfs vrij. Dit tot ongenoegen van Henry die nu tijdens het begin van een heftige storm samen met Arlo de achtervolging inzet op Spot en hierbij om het leven komt. Iets wat Arlo, die al zo weinig zelfvertrouwen heeft, met een trauma en wrok tegen de kleine holbewoner achterlaat.
Maar het leven gaat door en doet Arlo zijn best om zijn familie te helpen met de klusjes voordat de winter er aan komt, totdat hij Spot weer in zijn ogen krijgt en vol woede achter hem aan gaat, waardoor beiden in de rivier vallen en Arlo buitenwesten raakt nadat hij zijn hoofd tegen een steen stoot. Wanneer hij wakker wordt komt hij er achter dat hij ver van huis is en Spot zijn enige gezelschap is die meer met hem gemeen lijkt te hebben dan hij dacht. Beiden gaan op terugreis, worden grote vrienden en ontmoeten een aantal hele aparte karakters op hun avontuur, maar leert Arlo ook zijn angsten te overwinnen en het zelfvertrouwen te krijgen om een echte man te worden.
The Good Dinosaur heeft net als alle andere Pixar-films een gevoelige snaar bij mij weten te raken en heb ik het even niet droog kunnen houden, want er zitten een paar momenten in die gewoon heel erg ontroerend zijn. De dood van Henry is letterlijk een klap en was ik bijna net zo getraumatiseerd als Arlo door het gebeuren. Ook het stukje dat Spot laat zien aan de hand van een paar takjes en een handjevol zand dat zijn familie dood is, is zo zielig. Maar gelukkig valt er ook een hoop te lachen, dit komt mede door de karakters die Arlo en Spot onderweg tegenkomen, zoals totaal gestoorde en moordlustige Pterodactyls, een Styracosaurus die nogal... wazig is en een redneck familie Tyrannosaurussen die veel liever zijn dan je zou verwachten en de vader Butch (western- en cultfilmveteraan Sam Elliott) die een prachtig mooi verhaal heeft over hoe hij aan zijn litteken in zijn gezicht komt.
Eerlijk is eerlijk, het verhaal is niet heel erg origineel; we hebben al vaker animatiefilms gezien van dieren die hun weg naar huis zoeken en onderweg leren dat ze tot meer in staat zijn dan ze dachten en zo vol zelfvertrouwen hun angsten overwinnen. Maar de manier hoe dit in The Good Dinosaur gebracht wordt is op zo'n manier gedaan dat je er als kijker ontroerd van raakt en bijna de onzekerheid en pijn van Arlo kan voelen. Dit brengt mij tot het volgende punt, deze film lijkt in eerste instantie op een jonger publiek gericht te zijn, maar komt eerder in de buurt van de doelgroep tieners en hoger, omdat er een aantal serieuze dingen als de dood, verlies en hiermee omgaan centraal staat. Maar hele jongere kijkertjes zal dit vast ontgaan, want: DINO'S!
Zoals we gewend zijn van Disney en Pixar is dat hun films altijd een streling voor je ogen zijn, zo ook nu weer, want de animatie van The Good Dinosaur is ongekend prachtig mooi en dat maakt dan ook deze Blu-ray de mooiste die ik ooit heb gezien. De kleuren en details spatten echt van je HDTV af, het gras en het water zien er ook uit als echt en als je kijkt naar bijvoorbeeld Arlo, dan zie je de details en plooien van zijn huid. Ook het geluid, dat komt in 7.1 DTS-HD Master Audio, en OMFG wat is dat bruut. De stormen en de razende rivieren drijven je surround (head)set echt tot het uiterste, ook de natuur en nachtscènes geven je het gevoel ook echt in die wereld zijn. Uiteraard is er ook een Nederlandstalig geluidspoor, dat komt in 5.1 Surround, en ook verder dik in orde is.
Uiteraard is deze Blu-ray goed gevuld met de volgende extra's:
Al met al een klein uur aan extra's, waarbij vooral de blik achter de schermen van de productie een must see zijn. Want voor Peter Sohn was dit zijn regiedebuut en is heel eerlijk over het feit dat dit heel erg moeilijk was en toch zijn droom (want hij is ook de schrijver van het verhaal) in iets meer dan een jaar te realiseren. Bovendien zien we ook dat de mensen die werken bij Pixar dit ook met veel toewijding en vooral liefde voor de film en animaties doen en ook nog eens verdomd creatief zijn in het bedenken van dingen en oplossingen voor problemen. Dus een must see voor iedereen die de film heeft gezien.
16 Mistakes of The Good Dinosaur You Didn't Notice
