De Assassin's Creed-franchise gaat alweer een tijd mee en heeft al een aantal grote tijdperken aangedaan, van de middeleeuwen tot de moderne revolutie. Vorig jaar sloeg het een onverwachte weg in, namelijk het oude Egypte en veel mensen dachte dat dit een fiasco zou worden. Maar zoals je hier in mijn recensie kon lezen, was dit een hele grote verrassing, want het speelde verdomd goed en was het prachtig mooi en dankzij het Dolby Atmos-geluid een onvergetelijke ervaring. Dus de grote vraag was: waar gaat het nieuwe deel zich afspelen en dat is het oude Griekenland geworden en komt met een aantal unieke veranderingen die ook dit deel weer onvergetelijk maakt. Daar meer over in mijn onderstaande recensie.

Als de game begint vallen we gelijk binnen op een moment die iedereen kent uit de Zach Snyder-film 300, want dit is het moment dat koning Leonidas het opneemt tegen het grote Perzische leger van Xerxes dat geland is op de stranden van Griekenland. Voor je het weet breekt de spreekwoordelijke pleuris uit en komen er hordes aan perzen op je af en speel je als Leonidas, wat eigenlijk de verkapte tutorial is, in wat lijkt op een eindeloze veldslag waar de ene na de andere vijand op je afkomt die je aan je lans rijgt en trakteert op een Spartan kick waarbij je nog net niet THIS IS SPARTA! roept. Aan het einde van de veldslag zien we hoe jij en je Spartans de dag hebben overleefd en een gevangen Perzische soldaat je uitlacht omdat je zal sterven en Leonidas zijn mond snoert door er een speer in te douwen en dat komt grof in beeld.

Dan verplaatst het spel zich naar onze huidige tijd waar niemand minder dan Layla Hassan, met wie je kennis kon maken in Assassin's Creed Origins, dezelfde speer van Leonidas tijdens een opgraving vindt en gebruikt deze om via een geïmproviseerde Animus terug te gaan naar het Griekse tijdperk voor de euro, ik bedoel het oude Griekenland van 431 BC wat overigens 400 jaar VOOR de gebeurtenissen van Origins is. Dit is trouwens ook waar de game echt begint met de instellingen van welke moeilijkheidsgraad je wilt spelen, of je wel of niet markers aan wil et cetera. Ook kan je kiezen met welk karakters je het spel wilt gaan spelen, namelijk Alexios of Kassandra. Oftewel een mannelijk of vrouwelijk karakter en mijn persoonlijke keuze is Alexios geworden. Het maakt trouwens niks uit voor het verhaal wie je kiest, alle cut scenes zijn hetzelfde en het verschil is puur cosmetisch.



Het echte verhaal van Assassin's Creed: Odyssey begint op het eiland Kephalonia, waar je karakter een rustig bestaan heeft als een Misthios aka huurling die zich staande probeert te houden in een behoorlijk snel veranderende wereld, want de Peloponnesische Oorlog tussen Sparta en Athene die invloed heeft op het hele land. Voor je het weet raak je hier als speler bij betrokken en verruil je het vakantie-eiland van Kephalonia voor het grote en avontuurlijke (vandaar de titel Odyssey) Griekenland waarin trouw, familie en verraad een hele grote rol spelen. Want deze game is eigenlijk meerdere verhaallijnen in één en deze zullen je uren en uren zoet houden, want ik moest voor deze recensie (en ik had het spel een week van te voren al in huis) toch een beetje rushen en stond mijn teller al snel tegen de 65 uur aan en was er nog genoeg over om de nodige uren mee te vullen en dat is wat ik ook zeker nog zal doen, en uiteraard een tweede ronde als Kassandra.

Ik zou je eigenlijk graag meer over het verhaal en de reis van je karakter vertellen, maar dit is gewoon iets wat je zelf mag gaan ervaren. En of je nu een veteraan bent in de Asassin's Creed-franchise of iemand die voor het eerst kennismaakt met de game: ik kan en zal je garanderen dat deze je niet teleur zal stellen. Maar goed, laten we het gaan hebben over onder andere de gameplay. Deze is identiek aan die van Origins, waarbij je het verhaallijn kan doorlopen, maar niet hoeft te doen en dus ook even gezellig de toerist in Griekenland uit kan hangen door op avontuur te gaan en zo betere gear, wapens en de nodige grondstoffen verkrijgen om alles weer te upgraden. Daarnaast is het ook weer mogelijk om opdrachten aan te nemen en zo valt er een hoop te reizen, te beleven en te verkrijgen. Ook gaan we weer jagen op wilde dieren en sneaken we forten binnen om daar iedereen in alle rust (met je eigen tactieken) of full Rambo af te slachten en waarbij het kiezen van het juiste tijdstip zijn voor- en nadelen kan hebben. Nu zie ik je denken: "oooh same shit, different game", maar zoals het gaat met een nieuw deel, is het veel groter, uitgebreider en strakker dan zijn voorganger. Want deze game is nog altijd een actie-RPG die zijn mannetje zeer goed kan staan en door de vele mogelijkheden en activiteiten heel erg veel te bieden heeft en voor iedereen zijn eigen speelstijl heeft en je karakter naar eigen smaak kan aanpassen in een stijl die jou het beste uit komt.



Iedereen die Assassin's Creed: Origens heeft gespeeld weet hoe ongelofelijk mooi en vooral kleurrijk het oude Egypte er uit zag en vol details zat. Nu is AC: Odyssey gebouwd op dezelfde engine maar is op het oog allemaal net even mooier dan zijn voorganger. Waar je ook heen gaat in de immens grote wereld, elk gebied heeft zijn eigen kleurenpallet. Zo zijn de steden als Athene wat zachter in het aanzicht en springen bijvoorbeeld op sommige eilanden de kleuren fel of net er tegenaan en dat is prachtig mooi gedaan en laat je zien waarom je een HDTV in huis hebt staan. Uiteraard zijn de graphics op de Xbox One X en de PlayStation 4 Pro mooier dan op de gewone consoles. Ik heb een Xbox One X (XBOX) en een Xbox One in huis waar ik het spel op gespeeld heb. De XBOX kickt net wat meer details en kleur op het scherm dan de One zelf, maar deze staat grafisch prima zijn mannetje.

Dat brengt ons bij het geluid en daar is waar ik een klein persoonlijk minpuntje tegen het lijf liep. Want zoals je misschien wel of niet weet, is dat Assassin's Creed: Origins één van de weinige Xbox One-titels is die gebuiktmaakt van Dolby Atmos waarbij het geluid niet alleen in surround rondom je heen is te horen maar ook boven en onder je, maar ook met veel meer details zoals afstand. Dit is met Odyssey dus niet het geval, wat voor 99% van de gamers geen probleem zal zijn. Maar als je hier eenmaal van geproefd hebt wil je eigenlijk niks anders meer. Het spel heeft 'Dolby Surround' zoals je gewend bent en daar valt ook verder helemaal niks op aan te merken, of je nu in de stad bent met alle stedelijke geluiden als paarden, mensen die praten en leven: het klinkt fantastisch, maar ook de eilanden met de bossen is de natuur en de dieren overal en ook op het water is de zee aan alle kanten om je heen en als je in gevecht raakt vliegen de pijlen letterlijk om je oren.