Review: Outward

RDJ134 4 april 2019 om 00:00 uur

Zo nu en dan krijg ik wel eens een email binnen over een game waar ik nog nooit van gehoord heb, en vaak na het zien van de bijbehorende trailer begrijp ik ook waarom. Zo kreeg ik recent mail over Outward. Een nieuwe openwereld RPG (Role Playing Game) die je ook in co-op kan spelen, sterker in split-screen co-op en dat is iets wat je bijna tot nooit meer ziet. Na het zien van de trailer was mijn nieuwsgierigheid gewekt en vroeg ik een recensiecode aan, en was het tijd om op avontuur te gaan in de wereld van Aurai en dat deed ik overigens niet alleen, maar daar zo meer over.



Na het aanmaken van je karakter met alle kenmerken en instellingen, begint het verhaal gelijk goed. Want je bent een nobody in een dorpje dat aan de zee ligt en één van de vele gemeenschappen in de wereld van deze game. Jouw gemeenschap is van mening dat je hen geld schuldig bent en daar krijg je een paar dagen de tijd voor om dit te verdienen want anders wordt je huis (lees: vuurtoren) afgepakt en ben je dakloos. Dus dat willen we niet en gaan we op zoek naar werk door je dorp te verkennen en geheel volgens RPG-stijl mensen lastig te vallen met vragen en gesprekken totdat iemand een baantje voor je heeft waarbij je geld kan verdienen. In mijn geval was het op zoek gaan naar een rode paddenstoel waar de dame in kwestie 100 munten voor over had en mijn schuld 150 is. Oftewel dit is een goede opdracht om uit te werken.

Eenmaal bij de poort aangekomen kreeg ik te horen dat ik niet weg mocht van de bewakers, want ik had geen wapen, waterzak en rugzak... oké, die moet je dus even zoeken en aanschaffen voor er verder met het avontuur gegaan kon worden. Maar goed, toen ik die spullen had was het op pad een teringeind lopen en een vieze donkere grot in waar het stikte van de rare wezens die me (eigenlijk ons, maar daar zo meer over bij het co-op gedeelte) naar het leven stonden. Na het zwerven door de grot vond ik niet alleen een hoop loot maar ook de rode paddenstoel en was het terug naar het dorp en cashen, want ik had drie dagen de tijd voor de deurwaarder... het dorpsbestuur mijn vuurtoren in beslag zou nemen. Wat volgde was het volgende klusje en na het betalen van mijn schuld waren er uiteraard meer problemen die opgelost moesten worden, maar dat mag je lekker zelf gaan ervaren, want ik heb nog een hoop over de gameplay en diepgang te vertellen.



Hoewel ik bij het opstarten van Outward even goed moest slikken van teleurstelling, kwam ik daar later keihard op terug. Want het eerste wat opvalt als je het spel begint zijn de graphics die er uit zien als een kleine tien jaar geleden Xbox 360- of PC-titel, niet al te mooi, maar ook niet dat je zegt van OMFG dit doet pijn aan mijn ogen waar is de chloor om het uit te spelen. Want ook al was het niet zo mooi, ik oordeel op gameplay en fun en dan pas graphics en dat is niet vreemd omdat ik soms ook oude retrogames speel die er niet meer uit zien. Maar wel verdomd leuk zijn om te spelen. Maar goed, we hebben het nu over Outward en niet over Super Mario Bros. De kracht van Outward zit hem in de gameplay, zoals ik al eerder beschreef mag je pas op pad als je bepaalde basisitems hebt om de wereld in te trekken, geheel volgens traditie wordt je uitrusting beter en sterker, maar niet op een manier dat je opeens dragon armor hebt en door te niezen een groot beest doodt. Ninedots heeft zich wat dat betreft wat realistische regels aangemeten.

Zo gebeurt het dat je rugzak (zeker in het begin) te vol kan worden en je dit merkt in je manier van bewegen die trager wordt of simpelweg je aan de grond genageld kan houden. Langzaam aan zal je betere gear en dus ook nieuwere rugzakken kopen of zelf craften. Want deze openwereld RPG heeft nog meer verassingen voor je, want je moet blijven eten en drinken. Doe je dit niet, dan zal je uitgeput raken en zo steeds zwakker worden. Ook slaap speelt een grote rol, want net als in het echte leven moet je soms even een tukkie doen en hoelang je dit doet kan je zelf instellen en kan het voorkomen dat bandieten je opeens een goedemorgen wensen door je spullen te stelen. Het is ook net echt of niet? Want het is de grote open wereld die toch wel de show steelt, er zijn vele gemeenschappen die je kan aandoen en er zijn altijd wel ergens problemen of valt er geld te verdienen en zo blijf je lekker bezig.



Maar ondanks de zeer uitgebreide en soms diepgaande gameplay, zijn er minpunten. Zoals ik al eerder aanhaalde speelde ik deze titel in co-op mode met een vriendin van me en was zij de host van de game, en kreeg dus Achievements voor het verlaten van het eerste dorp of het volbrengen van een quest, terwijl ik helemaal niks kreeg. Wat zuur is aangezien deze titel plat gaat op de co-op maar een simpele Achievement voor het verlaten van het dorp kreeg ik niet en zij wel wat normaal een gedeeld iets zou kunnen zijn.

Een ander punt is dat je soms keihard word afgestraft als je fouten maakt, zeker in het begin zal dat voor mainstream spelers (deze game is heerlijk oldskool RPG en dat is niet voor iedereen weggelegd) even slikken zijn. Zo kan je tijdens het spelen met je controls heel makkelijk je rugzak of andere spullen laten vallen zonder hier echt erg in te hebben en dan als je dit nodig hebt je moet zoeken... heel erg vervelend. Dan is er de nacht, als deze valt in de game dan zal je echt geen hand voor ogen zien, zelfs niet met een lantaarn of een fakkel die slechts een klein gedeelte oplicht in de inktzwarte omgeving.

Reageer