Iets meer dan een jaar geleden kon je hier op Eigenwereld mijn recensie van het eerste seizoen van Star Trek: Discovery lezen. De serie die een hoop Trekkies pissed off maakte en die een hele nieuwe doelgroep aanboorde. Sinds kort is het hele tweede seizoen verkrijgbaar op fysieke mediadragers als dvd en Blu-ray en van de laatstgenoemde mocht ik een box ontvangen en fookin' hell, wat was dat een achtbaanrit om te kijken. Hoe dit precies zit ga ik je nu even haarfijn vertellen, althans poging tot, want dit seizoen is zeer complex om uit te leggen en zal ik het zo simpel mogelijk houden. Tijdreizen is nu eenmaal zeer moeilijk te verklaren.

Het tweede seizoen pakt bijna gelijk op waar het vorige deel eindigde, namelijk dat de USS Discovery onderweg was naar Vulcan om een nieuwe kapitein op te halen en onderweg een noodoproep ontving van de USS Enterprise die beschadigd en gestrand is nadat ze onderzoek deden naar zeven mysterieuze signalen in de ruimte. De kapitein, Christopher Pike (Anson Mount, die eerder te zien was in de miniserie The Inhumans), neemt het commando van de Discovery over om verder onderzoek te doen naar wat er gaande is met deze signalen en wat deze te betekenen hebben, maar belangrijker: wie en waarom?

Ondertussen rommelt het ook bij de Klingons, die nu na de oorlog met de mensen verenigd zijn, maar toch zijn er fracties die niet blij zijn met dit verdrag en dat Ash Tyler (Shazad Latif, die nu ook te zien is in The Dark Crystal:Age of Resistance en Departure) aka voormalig Voq in zijn menselijke vorm het heeft met de vrouwelijke leider L'Rell (Mary Chieffo). Tijdens eens powerplay van een fractie komt Tyler erachter dat hij een zoon heeft met L'Rell die nu in gevaar is en als deze ontvoerd wordt lijkt het erop dat L'Rell geen keuze heeft, en duikt opeens uit het niets Terran Philippa Georgiou (Michelle Yeoh) op die orde op zaken stelt waardoor het kindje gered wordt, alleen zullen de Klingon-huizen geen genoegen nemen met de dood van de fractie en wordt er een drastisch besluit genomen, en wordt Tyler doodverklaard en gaat nu met Terran, die werkt voor Section 31 (een soort van CIA-achtige geheime dienst) mee om voor hen te werken en brengt zijn zoon onder bij Klingon-monniken op de planeet Boreth.



Als er een nieuw signaal verschijnt haast de Discovery zich snel naar de plek toe, maar eenmaal aangekomen is daar niks meer dan een grote puinhoop, waar ze tot ontdekking komen dat de USS Hiawatha daar is gecrasht op een asteroïde en dit schip is vermist sinds de oorlog met Klingons. Als de crew nader onderzoek doen komen ze erachter dat de ingenieur Jett Reno (Tig Notaro) daar nog steeds enkele crewleden in leven houdt. Terwijl deze veilig worden gesteld gaat er ook het nodig mis en komt Michael Burnham (Sonequa Martin-Green) gewond vast te zitten en verschijnt er een gedaante gehuld in het licht voor haar die ze omschrijft als The Red Angel (en die met de vleugels wel heel erg veel weg heeft van Mercy uit de videogame Overwatch) en haar nieuwe hoop geeft en daardoor gered wordt door kapitein Pike.

Tijdens haar onderzoek naar The Red Angel komt ze erachter dat haar broer Spock (ja, DE Spock die gespeeld wordt door Ethan Peck) al sinds zijn jeugd nachtmerries heeft sinds hij dit wezen ook gezien heeft. Nu wilt ze hier met hem over praten, alleen heeft deze zich laten opnemen in een psychiatrische inrichting, waar hij ook weer ontsnapt is en volgens Section 31 ook drie personeelsleden heeft gedood. Deze jagen nu op hem en is ook Burnham met behulp van haar ouders opzoek naar hem. Wat volgt is een race tegen de klok waarbij elk signaal en verschijning van The Red Angel zich rap opvolgen en de laatstgenoemd lijkt een band te hebben met Burnham en de crew van de USS Discovery. Dit alles bouwt op naar een finale die echt episch is, en dat is een woord dat ik zelden gebruik.



ookin' hell, dit tweede seizoen is echt een achtbaan en heb ik de 14 episodes in 24 uur doorgekeken en ben echt weggeblazen door de kwaliteit en het visuele spektakel. In het eerste seizoen konden we kennismaken met Michael Burnham, die er eigenhandig zorgde voor de oorlog tussen de Klingons en de mensheid, waarna er bijna per aflevering een plottwist was. Dit was niet erg want dat gaf het de WTF?!?-gehalte die het weer zo speciaal maakte. Maar gelukkig slaat het tweede seizoen een hele andere weg in, door een vrij lineair verhaal voor te schotelen waarin zeven signalen en The Red Angel de rode draad zijn. Elk signaal brengt de crew naar een locatie waar sommige leden (soms achteraf) een band mee hebben. Zo zien we hoe Saru (Dough Jones) door een signaal terechtkomt bij zijn thuisplaneet Kaminar en daar zijn zus weer tegenkomt of hoe Pike weer te maken krijgt met een geliefde uit zijn verleden die ook weer Spock kent, het intro van deze aflevering is echt zoals die van de eerste OG Star Trek-serie en dat was echt mind blowing.

Naast ‘de rode draad' is er ook nog de tijd voor meerdere verhaallijnen, zoals die van Section 31 die meer weten dan ze vertellen en komt er door de time jumps een Artificial Intelligence (AI) uit de toekomst die het voorzien heeft op de data van een entiteit die de crew van de Discovery levende informatie geeft over het universum en zijn bestaan ervan. Dan is er nog Tilly (Mary Wiseman) die zorgt voor de komische noot en ook haar eigen verhaallijn heeft gekregen waarbij ze besmet is met een levensvorm die haar een dode vriendin laat zien. Dit is slechts een kleine greep uit wat twaalf uur aan verhaal is met meerdere karakters en dat is nu eenmaal heel erg moeilijk in een recensie te verwerken en al helemaal als er onderwerpen als tijdreizen en paradoxen aanwezig zijn. Sterker, dit seizoen heeft zoveel dingen dat als deze afgelopen is en er stukjes op zijn plaats vallen, je gewoon weer opnieuw wil kijken en dat is voor mij een heel goed ding.

Het beeld van deze Blu-ray is dik in orde en zijn het niet alleen de vele details als huid, haar, krassen op pakken of stof en vuurdeeltjes die de show stelen, maar ook de kleuren die zeer vibrant zijn, want blauw, rood en geel voeren de boventoon en dat zal je ook goed zien op je HDTV die nu zijn echte spierballen zal tonen. Ook het geluid, dat komt in 5.1 DTS-HD Master Audio, is mind blowing goed, er zijn voorbeelden te over met wanneer het knalt. De explosies, ruimtegevechten of simpelweg de zoemende warp engines: alles klinkt zo ongelofelijk goed door de speakers van je tv of zoals in mijn geval met een dikke Dolby Surround (head)set. Er is ook nog vier uur aan extra's voor je en die lijst is verdomd lang en een must see voor de fans die ook hier op hun wenken bediend worden.