In 1999 verscheen Tony Hawk's Pro Skater voor de eerste PlayStation en was gelijk een megasucces. Dit kwam mede door de muziek die een mix van punk, ska, hiphop en metal was, en de ijzersterke gameplay. De skatecultuur was behoorlijk populair en toonaangevend in het straatbeeld met wijde kleding en mijn favoriet t-shirts met driekwart mouwen, iets wat ik vandaag de dag nog graag draag. Toen een jaar later Tony Hawk's Pro Skater 2 verscheen, die bijna zelfs beter was dan zijn voorganger, leek de franchise een gouden toekomst tegemoet te skaten, alleen ging het na vier games behoorlijk bergafwaarts met als trieste dieptepunt Tony Hawk Ride die kwam met een skateboardcontroller.
Het is bij het schrijven van dit artikel 21 jaar geleden dat de eerste Tony Hawk-videogame uit kwam, en door alle slechte delen die de franchise heeft gehad, waren mensen ook zeer sceptisch toen Tony Hawk's Pro Skater 1 & 2 werden aangekondigd en vermoeden veel gamers dat dit een snelle cashgrab van Activison zou worden die incashte op de nostalgie van een tijd dat de games nog wel goed waren, en ook ik behoorde ook tot deze groep. Aangezien ik groot fan ben van de eerste twee games, die ik stuk speelde van demo disc tot mijn eerste illegale download, vroeg ik een recensie-exemplaar aan en mocht deze voor de Xbox One (ook beschikbaar voor de PC en de PlayStation 4) ontvangen en ik kan je zeggen dat dit alle verwachtingen te boven ging en waarom zal ik je nu haarfijn uitleggen.
Als je de game opstart krijg je een video met Tony Hawk (DUH!) en andere grootheden uit het skateboardwereldje te zien met de track Guerrilla Radio van Rage Against The Machine er onder en dat is alsof je tien Red Bulls opdrinkt want dit is de toon voor de game: hard, agressief en bloedsnel. Bij het menu kan je kiezen uit maar liefst 22 beroemde skaters om mee te beginnen, en dat is iets wat ik je ook kan aanraden om even de feeling te krijgen. Maar daarna is het de beurt om een eigen karakter te maken, en dit is behoorlijk uitgebreid en kan je het karakter helemaal aanpassen van normaal tot bizar uiterlijk en natuurlijk voorzien van hippe skatekleding met merken als Adidas, DC, Vans, Nike en veel meer. In het begin, als je nog geen geld hebt (komen we zo op terug) verdiend, zijn er weinig kleren, tenzij je de Digital Deluxe Edition hebt gekocht dan krijg je vele extra's als kleding en bekleding van je skateboard met prachtige kunstwerken. Zoals je ook kan zien op de screentshots in dit artikel die ik allemaal zelf heb gemaakt.
Er zijn een hoop opties, maar ik zal het zo simpel mogelijk houden. Zo heb je Skate Tours, Multiplayer en Create a Park. Nou, de laatste twee spreken voor zichzelf, en is het Skate Tours wat het belangrijkste is. Maar voor het zover is, raad ik je aan de training (video) te doorlopen die de basics van de controls aan je uitlegt en dan is het tijd om Skate Tours op te starten en daar kan je kiezen uit:
De eerste twee spreken voor zich en hebben een totaal van 17 skateparken die je vrij moet spelen. Elk park heeft zijn vereisten om het volgende park te unlocken en meerdere Stat Points. Denk hierbij aan het halen van een bepaalde score of het verzamelen van collectables, maar ook tricks uitvoeren en doe je alle vereisten perfect, dan krijg je een gouden medaille. De verkregen Stat Points kan je toewijzen aan je karakter om deze zo sneller en uitgebreider te maken. Want deze titel heeft een aantal RPG-elementen, skillpoints toewijzen, maar ook XP en geld te verdienen. Door je tricks en vereisten te halen stromen de laatste twee genoemde je tegemoet en hierdoor unlock je weer nieuwe cosmetische dingen als kleren en skatedecks, die weer in-game geld kosten.
Buiten het unlocken van de skateparken via de eerste twee games is er ook de Ranked and Free Skate mode, hier kan je dus vrij met of zonder tijdslimiet rondskaten door alle beschikbare locaties. Dit geeft je een mooi overzicht van wat je kan verwachten en hoe je op bepaalde plaatsen van de map kan komen, waarbij je ook gewoon voor je prestaties (zoals het behalen van challenges die ook komen met beloningen en cash) XP en geld verdiend, dus een win-win situatie.
Tony Hawk's Pro Skater 1 & 2 is meer dan wat ik net beschreef, want er zijn zoveel mogelijkheden en dingen te doen en als ik hier op in zou gaan dan tikken we makkelijk vier pagina's en meer aan en daarom hou ik het graag lekker simpel. Dus qua basis zit het goed, en dat brengt ons bij de gameplay want deze is zwaar solide. Er is een training, er zijn lijsten met tricks en hoe je deze moet uitvoeren en voordat je dit onder de knie hebt ben je nu eenmaal even bezig en daarbij zal je meer dan eens een faceplant maken oftewel het beton kussen. Wat grappig is, is dat als je karakter in de originele releasegames op zijn snuffel ging dit ook keihard in beeld kwam met bloedspetters en back in de day liet ik Tony soms expres vallen voor de fun. In deze titel is het bloed er niet meer (red. lame) en krijg je bij het vallen een korte animatie en een soort van digitale storing om op de been te komen en sta je in no-time weer op je skateboard.
Maar goed, ik dwaal nu af. Want voor de mensen die niet willen button bashen of te vaak op hun gezicht gaan zijn er Game Mods. Dit zijn hulpopties die je aan kan zetten, denk hierbij aan perfecte balans of altijd een special aan. De laatstgenoemde is een meter die zich vult tijdens het uitvoeren van tricks. Als deze meter vol is kan je een speciale trick uitvoeren die als je het goed doet een shitload aan punten oplevert. Zo zijn er vijf van deze mods die je kan aanzetten om het allemaal net even makkelijker te maken tot je alles onder de knie hebt. Ik zie het niet als cheaten maar gewoon als een verdomd handig hulpmiddel die je zeker in het begin goed van pas kan komen.
Dus de gameplay zit perfect in elkaar en kan elke veteraanspeler van de franchise gelijk aan de slag of als je een beginner bent met doorzettingsvermogen of een beetje hulp al een heel eind komen. Wat het dus voor iedereen erg toegankelijk maakt en daar hou ik van, want anders raak je als speler snel gefrustreerd en dat is niet goed voor je hart.
Hoewel dit technisch gezien niet de eerste remaster is van deze twee eerste games (ze kwamen eerder al los uit in een HD-jasje, maar dat is alweer jaren terug), zijn deze nu wel voor de huidige gen een streling voor je ogen, want dankzij de Unreal Engine ziet deze game er prachtig mooi uit en dat kan je ook zelf zien bij alle screenshots die ik zelf gemaakt heb voor deze recensie. Maar als bewegend beeld komt dit veel beter tot zijn recht. De kleuren zijn prachtig mooi en vibrant met hier en daar wat doffing en gritty, iets wat bijvoorbeeld goed terug te zien was in het New York-park. Algemeen genomen is er simpelweg niks op aan te merken. Net als met de audio van de game, die subliem is met schurende geluiden van je skatedeck over metaal, het neerkomen van de wielen op de grond of geluid uit de vele omgevingen die rondom je te horen zijn of dit nu op een strand of straat zijn; het is vol en dynamisch.
Maar het was altijd muziek die deze Tony Hawk-videogames zo speciaal maakten en dat is het voor mijn nostalgische gevoel nog steeds, want er wachten maar liefst bijna 60 artiesten met hun tracks op je en daarbij horen oude en nieuwe nummers. Want zoals het helaas ook gaat zijn er artiesten die niet mee willen mee werken of simpelweg meer geld willen zien. Dus zijn er vervangingen gevonden voor de weggevallen nummers en deze passen er perfect in. Mocht je nieuwsgierig zijn, dan moet je even deze officiële Spotifylijst beluisteren. Die shit is Dope AF, zoals de hippe kids van tegenwoordig zeggen.
Tony Hawk's Pro Skater 5 - Just Bad Games
