Review: Marvel's Avengers

RDJ134 14 september 2020 om 01:49 uur

De eerste keer dat ik hoorde van Marvel's Avengers was ik vrij sceptisch en dacht dat Square Enix zou gaan voor een snelle cash grab met de hype die er is rondom superhelden van Marvel. Al helemaal The Avengers, wiens films megasuccesvol zijn. Maar ik ben groot fan van Marvel sinds mijn eerste comics en heb ik in de loop der jaren een hoop leuke maar vooral heel erg veel slechte Marvel superheldengames gespeeld, en was ik toch nieuwsgierig of deze nieuwe titel de hype er omheen waar kon maken. Ik kreeg iets meer dan een week geleden een recensie-exemplaar en ben daarmee aan de slag gegaan en ga ik je nu vertellen waarom je deze titel in huis moet halen.



Marvel's Avengers begint tijdens A-day in San Francisco, een groot evenement waar de helden vieren dat ze een nieuw hoofdkwartier hebben die de naam Chimera draagt en een Helicarrier is zoals die van S.H.I.E.L.D. en dan weet je dat dit groot en bad ass is. Om A-day te vieren is er een groot feest waar fans van de superheldengroep (in deze game bestaande uit Captain America, Black Widow, Dr. Banner aka The Hulk en Iron Man) aanwezig mogen zijn en winnaars van een fan fiction wedstrijd welkom zijn en daar is Kamala Khan met haar vader aanwezig en dit is een fangirl op en top die alles weet van haar idolen en de comics die erover gemaakt zijn. Tijdens haar aankomst loopt ze al snel iedereen tegen het lijf en op het grande moment waar de winnaar van de wedstrijd bekend wordt gemaakt gaat het goed mis. Terroristen onder leiding van de Taskmaster laten bommen afgaan op de Golden Gate Bridge en vliegen onze helden in om de strijd aan te gaan.

Dit alles is een val om het echte doel af te leiden, en dat is om de Chimera te laten exploderen. Deze draait namelijk op een nieuwe energiebron: Terrigen Crystals die zijn gevonden door de briljante wetenschapper George Tarleton, die deze wist om te zetten naar pure energie. Tijdens het gevecht dat The Avengers hebben met Taskmaster en zijn troepen, explodeert de Chimera en vormen de Terrigen-kristallen een giftige mist die niet alleen voor dood en verderf zorgt maar ook dat gewone mensen opeens speciale krachten krijgen en hierdoor ‘inhumans' worden. In de chaos komt naar voren dat Captain America zijn best deed om de explosie te voorkomen, maar hier niet in slaagde en aannemelijk om het leven is gekomen in zijn reddingspoging. Kamala en haar vader wisten ternauwernood te ontsnappen, maar werd zij besmet met het virus dat de Terrigen-kristallen voortbracht met de giftige mist en heeft ze speciale krachten gekregen.



De game springt dan vijf jaar de toekomst in, waarbij Captain America dood is, The Avengers de schuld hebben gekregen van de ramp met de Chimera en nu uit elkaar zijn gevallen, waarbij elke held zijn eigen weg is gegaan. Kamala is nu een jonge vrouw die thuiswoont en nog altijd helemaal gek is van superhelden, en zelfs speciale krachten heeft, want ze is Polymorph en dat betekent dat haar ledematen groter kunnen worden en kunnen uitrekken. Iets wat ze voor haar vader geheimhoudt, want de overheid heeft George Terleton met zijn bedrijf Advanced Idea Mechanics (A.I.M.) de macht gegeven om de inhumans op te sporen, die sindsdien massaal verdwijnen en wie nog niet is geïdentificeerd is of betrapt op hun gave, leven nu in angst ondergedoken.

George Terleton heeft een eigen agenda waarvoor hij een robotleger heeft gecreëerd en nu steeds meer macht naar zich toe trekt. Alleen is hij tijdens A-day (waar hij achter zat) ook besmetgeraakt en wordt nu steeds zieker en is hard op zoek naar een kuur, en liegt de buitenwereld voor met een holografische afbeelding van zichzelf. Maar elke stap dichterbij vervormd zijn lichaam die steeds verder veranderd.

Als Kamala toevallig een server van A.I.M. hackt door het wachtwoord te raden gaan alle alarmbellen af en vindt ze beelden van George Terleton die de reactorkamer met Captain America sluit voordat de explosie plaatsvindt en hierdoor moet ze op de vlucht slaan voor het robotleger dat nu jacht op haar maakt, waarbij ze de stad uit vlucht en opzoek gaat naar een rebellenbasis die de Chimera is of wat er nog van over is blijkt te zijn. Hier treft ze de Hulk aan die daar nu aan boord woont en zijn issues heeft sinds A-day en soms in Dr. Banner veranderd die op zijn beurt weer verscheurd is van schuld en nu zijn dagen daar in isolatie slijt. Maar wanneer A.I.M. ook hier opduikt is het tijd om de overgebleven Avengers op te sporen en hun naam eer aan doen. Hoe dit verloopt mag je zelf gaan uitvinden, want er zijn nog een hele hoop verrassingen die op je wachten, dus vertel ik verder niks meer omdat dit het verhaal zou spoilen.



Vanaf het moment dat je Marvel's Avengers start wordt je opgezogen in de wereld en zijn karakters, en is het moeilijk om te stoppen met spelen omdat het zo verdomd cool is. Wat mij echt verbaasde, aangezien ik toch twijfelachtig was over deze titel die vrij bijzonder is. Het is niet een standaard vechtgame zoals je zou verwachten, het is een action RPG. Je vecht met je karakters (je begint met Kamala en later de rest van de Avengers) met je vuisten en wapens, en vergaart terwijl je dit doet XP waarmee je sterker wordt (door middel van een Skill Tree) en ook gear, upgrades en outfits voor je karakter vrijspeelt. Dit klinkt vrij simpel, maar de mechanics erachter komen met een behoorlijke diepgang en valt er een hoop te doen en te optimaliseren.

Kamala aka Ms. Marvel is diegene die The Avengers weer bij elkaar brengt en ondertussen (soms heel emotioneel zelfs) leert om zelf een superheld te zijn en de verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat. Dit levert ook hele leuke situaties op als ze haar idolen één voor één ontmoet en ze als een echte fangirl giechelt en helemaal Star-struck is. Het is dan ook een plezier om met haar karakter te spelen en uiteraard ook met de andere helden, waarvan je tijdens A-day een klein voorproefje krijgt van wat later gaat komen. Het speelt allemaal lekker weg en is vrij rechttoe rechtaan en is het niet echt moeilijk. Sterker, als je meerdere keren achter elkaar doodgaat (en geloof me, dat zal je redelijk vaak doen om de learning curve onder de knie te krijgen) de game het net even iets makkelijker voor je maakt, want de makers willen gewoon dat je in een flow komt te zitten van spelen, cutscene, spelen. Want we weten allemaal hoe het gaat als je te lang vast blijft zitten: dan frustreer je of haak je af.



De gameplay zit goed in elkaar, maar het oog en oor willen uiteraard ook wat. Grafisch gezien is de eerste indruk van fookin' hell wat mooi, totdat je er aan went. Het is niet supermooi, maar net genoeg voor de oooh en aaah's, want alle screenshots die je hier in de deze recensie ziet, heb ik zelf met een Xbox One X gemaakt en deze spreken voor zichzelf: dit is een goed ogende titel die ook soms prachtige lichteffecten heeft.

Ook op het geluid valt niks op aan te merken, want zoals nu standaard is speelde ik met de Plantronics RIG 400 HX Headset (recensie) voor de optimale geluidservaring en dat was alles behalve teleurstellend. Tijdens A-day zijn er allerlei soorten geluid van mensen, machines en andere dingen rondom je heen en is het net alsof je in een arcadehal of op de kermis staat. Ook de vele gevechten en explosies komen met goede bass en surround geluiden. Goed voorbeeld is het lab dat je als de Hulk sloopt in het begin van de game en daarbij hoor je glas en andere spullen vallen en lasers van achteren oftewel totale chaos. Maar ook de bestorming van MODOK zijn basis (ik zeg hier verder niks over voor het verhaal) is qua geluid heel erg vet en gedetailleerd.


Reageer