Bij superheldenfilms denken we gelijk aan die van Marvel of DC Comics die al sinds jaar en dag de bioscopen domineren, maar zo nu en dan verschijnen er films met superhelden die niet gespierd of perfect zijn, maar zelfs cynisch of drank en drugs gebruiken. Een goed voorbeeld hiervan is Hancock (recensie) uit 2008 of het erg grimmige Chronicle uit 2012. Aan dit lijstje met films kunnen we nu American Hero uit 2015 toevoegen, die nu verkrijgbaar is en waarvan ik een dvd-versie ter recensie mocht ontvangen. Of dit ook de moeite waard is om te kijken ga ik je hieronder vertellen.

Als American Hero begint zien we hoe de invalide Golfoorlog-veteraan Lucille (Eddie Griffin) samen met een cameraploeg op zoek zijn naar zijn vriend Melvin (Stephen Dorff) om eens over hem een documentaire te maken, want Melvin is namelijk wat technisch gezien een superheld is. Alleen is hij een loser die zijn dagen slijt met zuipen, drugsgebruik en neuken met vreemde wijven die op de kleine huisfeesten van zijn vrienden afkomen. Door deze manier van leven is hij gescheiden en mag nu van zijn ex niet meer zijn kind zien. Iets wat hem kwader maakt en gaat hij nog roekelozer leven. Want zoals ik al zei, Melvin heeft alle eigenschappen van een superheld. Zo kan hij niets breken, iets wat hij graag demonstreert tijdens feestjes door onder andere van het dak te springen, en kan hij door middel van telekinese dingen laten zweven en met deze gave verdienen hij en zijn vrienden door straatmagie een zakcentje die uiteraard gelijk aan drank en drugs op gaan. Maar ook beroven ze andere criminelen door hun auto's te laten crashen of te laten struikelen op hun vlucht et cetera.

Dat dit niet lang goed gaat is onvermijdelijk en na een nacht van vol gas feesten stopt Melvin zijn hart en komt hij in het ziekenhuis terecht en begint in te zien dat zijn huidige leven niet meer kan en dat elke keer dat hij zijn krachten gebruikt, hij ook zwakker wordt. Als hij ondanks zijn contactverbod van de rechter toch zijn zoontje achtervolgt en ziet dat deze met drugscriminelen in aanraking komt, besluit Melvin om zijn krachten voor het goede te gebruiken en ook dit gaat niet volgens plan als hij ruzie krijgt met de dealers die hierop antwoorden door Lucille als boodschap neer te schieten en ook later een aanslag op Melvin en zijn vrienden pleegt. Dit is de druppel in de spreekwoordelijke emmer en neemt hij wraak zoals alleen hij dat kan.



American Hero is geen memorabele film en ook niet extreem slecht. Het enige dat er echt mis mee is, is de manier hoe het verhaal gebracht wordt en de uitwerking hiervan. Het verhaal wordt gebracht als een documentaire, alleen vergeet de regisseur en schrijver Nick Love (bekend van hooliganfilms als Footbal Factory uit 2004 en The Firm uit 2009) dit gegeven zelf en zien we het als een normale film dus uit het perspectief van het karakter. Ook stuitert het verhaal verschillende kanten op die soms onlogisch is of karakters als een politie-agent die even langskomt voor zijn praatje en eigenlijk alleen ter opvulling aanwezig is. Dit soort dingen vallen gewoon op en denk je oké... leuk. Net als het versieren van een chick voor Lucille wat na één scene met een zwevende rugzak (waar je een draadje aan kon zien) niks meer van terug ziet. Oftewel rekken van de film zijn screentijd om het enigszins een speeltijd van anderhalf uur te geven. Speaking over Lucille à la Eddie Griffin; deze is zeer grof gebekt en gooit echt non-stop de ene fuck na de ander eruit en dat op een totaal niet leuke manier.

Zo, nu dit er uit is gaan we kijken naar wat wel werkte in deze matige film, namelijk Melvin die gespeeld wordt door de in Hollywood afgezakte Stephen Dorff, die ooit schitterde in Blade uit 1998. Dorff weet met weinig moeite een cynisch en terughoudende superheld (oja, een echte verklaring voor zijn krachten wordt nooit gegeven) die zich te buiten gaat aan drank, drugs, seks en toch nog sympathiek overkomt. Ik vind het persoonlijk dan ook heel erg jammer dat deze film zo slecht is uitgewerkt, omdat het veel en veel beter had kunnen zijn. Wat mij trouwens wel beviel waren een aantal hele mooie visuele shots in de nacht en hoe het huis onder de brug in beeld wordt gebracht met veel kleur en lichtjes. Speaking of; dit recensie-exemplaar kwam op dvd en heeft voor dit type mediadrager een redelijk goed beeld. Kleuren komen goed over en er is ook geen gebrek aan details. Wat niet zo heel erg vreemd is, aangezien dit schijfje puur en alleen de film en zijn audiotrack draagt en daarom meer bitrate heeft kunnen krijgen. Het audiospoor komt in een standaard 5.1 Dolby Surround en klinkt prima en weet zelfs een paar keer goed de subwoofer aan te spreken en ook nachtelijke en stedelijke geluiden sfeervol te brengen.