Het is alweer tien jaar geleden dat de eerste Borderlands-titel verscheen, nadat deze steeds verschoven werd. Het zou eerst een serieuze looter shooter worden, en toen werd er gekozen voor een cell-shaded uiterlijk. Deze keuze blijkt dus achteraf een goede te zijn geweest, want dit en de soms absurde (met dank aan Clap Trap) humor in combinatie met over de top karakters is geniaal. Dit zette de weg open voor maar liefst vier titels (inclusief een prequel) en drie spin-off games waarvan Tales from the Borderlands perfect was en nog altijd één van de leukste videogames is die ik ooit in mijn leven heb gespeeld. Sinds kort is Borderlands 3 verkrijgbaar voor de PC, PlayStation 4 en de Xbox One. 2K Games was zo vriendelijk om mij een recensie-exemplaar van het laatstgenoemde systeem toe te sturen en kon ik beginnen aan een onwijs vet avontuur.

Geheel volgens traditie begint Borderlands 3 met een briljante intro, met prachtige muziek en introductie van de wereld en de vier nieuwe karakters. Want deze titel laat het verleden achter zich en maken we kennis met een hele nieuwe groep Vault Hunters (Amara, FL4K, Moze en Zane) die gehoor geven aan een oproep van de Crimson Raiders die verse rekruten aanneemt (lees: jij de speler) om een map met de locaties van Vaults terug te vinden. Deze groep staat onder leiding van Lilith met wie eerdere Bordelands-spelers kennis konden maken in de gratis Borderlands 2 DLC: Commander Lilith and the Fight for Sanctuary.

Deze Vault-kaart is in handen van de Children of the Vault (COV) die onder leiding staan van Calypso Twins Tyreen en Troy die ook nog eens broer en zus zijn. Deze hebben alle Bandits weten te verenigen en deze doen nu alles voor hun ‘nieuwe goden'. Alleen houden deze niet rekening met de nieuwste aanwinst van de Crimson Raiders en deze komen de verloren map al snel op het spoor via de Bandit-koning Vaughn, en ja, dat is dezelfde Vaughn als uit Tales from the Borderlands, die door zijn eigen clan is afgezet en nu bereid is om mee te werken aan het zoeken naar de map die ze dan ook al snel in handen weten te krijgen. Vanaf daar gaat alles in een stroomversnelling, Lilith verliest haar Siren-krachten en de Vault map in een confrontatie met Tyreen die wat later zal blijken een grotere diepgang heeft dan alleen de bad guy met een social media account te zijn. Want deze tweeling streamen al hun avonturen live het universum in.



Het enige wat de groep weet is dat deze nu koers zetten naar de planeet Promethea, die het laatste bolwerk is van wat ooit de Atlas Corporation was. Aangezien de Crimson Raiders en de overblijfselen van Atlas vijanden zijn, werken ze een soort van samen. Wat overigens leuk is dat Rhys Strongfork hier de leider is, en ook hij is een karakter uit het briljante Tales from the Borderlands. Wat volgt is een heel erg lekker verhaal dat bestaat uit actie, non-stop grappen en opmerkingen, gevarieerde locaties en een spectaculaire grande finale. Dat is alles wat ik je wil vertellen over het verhaal, want dit mag je allemaal zelf gaan ervaren en beleven.

Mijn verwachtingen voor Borderlands 3 waren vrij hoog, want ik speel de games al sinds het eerste deel en ben zeer groot fan van de franchise. Eerlijk gezegd verwachte ik een SSDG (Same Shit Different Game) wat het ook een beetje is, maar wel met een hele frisse wind en een hoop nieuwe opties. Ten eerste de nieuwe karakters zijn fantastisch, allemaal hebben ze hun eigen kenmerken en krachten en was ik hoofdzakelijk op pad met FL4k, een robot die een Skag als huisdier heeft en die je niet alleen op je vijanden kan afsturen om ze te laten verscheuren, maar ook nog eens kan aaien en daar verschillend op reageert. Zoals je gewend bent met Borderlands heb je ook een zeer uitgebreide skill tree die van alles upgrade en sterker maakt, net als de loot en de briljoenzoen (lees: duizenden variaties) aan vuurwapens die allemaal hun voor- en nadelen hebben, en ja, het is waar: er is een strontgeweer in het spel. Want de core van de franchise zit er nog altijd in en dat is looten, shooten en levelen. Daar krijg je gelegenheid genoeg voor want de werelden zijn zeer uitgebreid met vele locaties en side quests om zo de nodig XP en cash (als je dood gaat en terugkeert kost dit geld) te verzamelen terwijl je door hordes van gevarieerde tegenstanders heen vecht. Hierbij is het nu ook voor het eerst mogelijk om te sliden à la Call of Duty en dat is heel erg leuk om te doen.



Je snapt dus wel dat het met de gameplay van deze titel goed in orde is. Maar het oog en oor willen uiteraard ook wat en ook liefhebbers van mooie graphics en dik geluid zullen niet teleur worden gesteld met Borderlands 3. De speelwerelden zien er zo ongelofelijk mooi, kleurrijk en gedetailleerd uit dat je goed kan zien dat dit een new gen titel is; het is prachtig mooi. Wat opvalt is dat ook hier en daar, heb je hem weer, Tales from the Borderlands zijn invloed heeft gehad, want het heeft een identiek kleurenpalet die in het algemeen wat zacht is om hier en daar even keihard met vibrante kleuren te gaan knallen. Het geluid is echt van topkwaliteit en ook vol met vele kleine details als vervelende vliegen die soms rond om je heen vliegen en komen de schoten en explosies met een dikke diepe bass uit je tv, surround set of zoals in mijn geval met de Plantronic RIG 400HX Dolby Atmos (recensie) koptelefoon. Dus ook hier valt niks op aan te merken.

Ik zie je al denken van ja leuk en aardig met al die pluspunten: zijn er ook minpunten dan? Jazeker zijn deze er, te beginnen met crashes. Ik speelde voor de recensie de Xbox One-versie en meerdere keren heb ik meegemaakt dat als ik een co-op game joinde mijn console spontaan zichzelf uitzette en daar ben ik overigens niet de enige mee, want mijn co-op partner had hier namelijk ook last van. De co-op mode werkt verder heel erg goed en snel, maar gaat gebukt onder een mysterieuze lag die soms je sessie doet warpen en dat is stoere internetslang voor dat je karakter opeens even stilstaat om vervolgens tien meter verderop weer te verschijnen. Opvallend is dat deze rare lag (rondje Google leerde me dat ik niet de enige ben met dit probleem) niet altijd plaatsvindt. Ook zijn er zoals je hier kan zien de nodige glitches en kwam het voor dat medespelers onzichtbaar waren op hun zwevende wapen na. Allemaal kleine dingen die in de toekomst vast en zeker met een patch verholpen zullen worden.