Review: Immortals Fenyx Rising

RDJ134 6 december 2020 om 02:48 uur

Toen Ubisoft vorig jaar tijdens haar E3 presentatie Immortals Fenyx Rising liet zien, trok deze game gelijk mijn aandacht omdat deze er niet alleen verdomd leuk en kleurig uitzag, maar ook omdat het verdomd veel weg had van Zelda: Breath of the Wild. En zoals je hier kan zien hebben beide games een hoop overeenkomsten. Anyway, de game is nu uit voor een shitload aan systemen en mocht ik een recensiecode ontvangen voor de Xbox One en ik kan je vertellen dat deze game voor mij de grote verrassing van 2020 is geworden. Waarom dit zo is ga ik je nu vertellen in mijn onderstaande recensie.



Als Immortals Fenyx Rising begint maken we kennis met Typhon. Een Titan uit de Griekse mythologie die los is gebroken uit zijn gevangenis waar de god der goden Zeus hem had vastgezet. Deze Typhon is nu zo pissed off dat hij besloten heeft om de macht te grijpen en alle goden die hem in de weg staan te veranderen en aan te pakken. Maar het is Zeus die hem nu probeert tegen te houden en de hulp vraagt van Prometheus die hij vast heeft gebonden op een berg, want deze god heeft ooit Typhon verslagen en is daarom zeer belangrijk. Prometheus vertelt Zeus echter dat een ‘mortal' oftewel een gewone sterveling hiertoe in staat is en deze lacht hem vierkant uit en maken ze er een weddenschap van.

Dit is waar jij als speler met de naam Fenyx komt kijken. Je bent een jonge schildknaap (je kan kiezen tussen een mannelijk en vrouwelijk karakter, maar daar zo meer over) die samen met zijn broer terugkeert op een boot na een oorlog en door een storm schipbreuk lijdt maar er al snel achter komt dat iedereen inclusief zijn broer is veranderd in steen en je een belofte maakt om dit ongedaan te maken ook al moet je de goden hier persoonlijk voor te lijf gaan. Wat tevens de start is van je epische avontuur, waarbij je uitgroeit tot een geharde krijger die het tegen Typhon zal opnemen maar voor dit zover is, zal je een heel lang pad moeten bewandelen waarbij je vele mythologische karakters zal tegenkomen en mee zal samenwerken. Want waar het op neerkomt is dat jij de goden hun krachten terug moet geven en verenigen, terwijl je opbouwt naar een spectaculaire grande finale.



Het verhaal is slechts een kleine radar in het grote geheel van deze game, want dit is een open wereld titel met alle RPG- en bekende Ubisoft-elementen en een erg leuke gameplay. Om te beginnen klinkt het verhaal allemaal heel erg serieus en diep met de tragedie van complexe mythologie, maar dat is waar dit spel schittert: alle goden die nu vrij machteloos zijn, nemen zichzelf totaal niet serieus en maken de meest domme en lompe opmerkingen terwijl ze de vierde muur breken en zelfs moderne pop-culture opmerkingen maken zoals bijvoorbeeld het noemen van Apple Care, je weet wel voor de smartphone. Maar grappig is dat je tijdens je vele missies steeds Zeus en Prometheus hoort kibbelen met elkaar en commentaar op jou als speler geven en daar zitten soms echt hilarische dingen bij.

Het RPG-gedeelte is vrij standaard: je begint met wat baggerwapens en -uitrusting die je langzaam uitbreid en je zelfs gear van goden vindt (zwaard van Achillis, de vleugels van Diadalos, boog van Odysseus, et cetera) en zal vrijspelen en hierdoor kan je Fenyx steeds krachtiger maken en krijg je hulp van Phosphor. Een vogel die vele kwaliteiten heeft zoals het aanvallen van je tegenstanders. En ja, dit heeft erg veel overeenkomst met Assassin's Creed en daar houd het niet bij op, want de speelwereld is opgedeeld in regio's met elk een eigen Griekse god en een hogere moeilijkheidsgraad, dus ga je daar met je low level gear in, dan ben je zo dood. Een bekend gegeven wat Ubisoft wel meer doet, net als dat je overview hebt door in een regio op een groot beeld te klimmen en dan unlock je het gebied met alle missies en fast travel punten erop en eraan en geloof me: er valt een hele hoop te doen in deze wereld. Zo zal je veel eindigen in de Vaults of Tartaros waar je puzzels moet oplossen die van simpel tot soms echt hoofdpijn zijn. Maar wie goed oplet zal al snel (is overigens met alle puzzels in de game) de oplossing zien en daar is soms wat trial and error bij. Daarnaast zijn er plekken die vaak niet toegankelijk zijn als je er de eerste keer komt, want zo zijn er stukjes die niet bereikbaar zijn omdat je bijvoorbeeld niet lang genoeg in de lucht kan blijven zweven en na enkele upgrades dus wel en zo opeens bij een kist met nieuwe gear kan komen of toegang verschaffen van een geheime ruimte. Want je kan blijven terugkeren naar de Vaults totdat je deze 100% completed hebt en deze zich sluit.



Fenyx heeft niet alleen zijn of haar missies te doen, maar ook nog eens een hoop grondstoffen en munten te verzamelen. Hiermee kan je dan bijvoorbeeld je stamina, health of aanvalskracht uitbreiden en gebruiken tijdens je gevechten. Er is ook een skilltree waar je munten kan uitgeven aan nieuwe skills. Dan zijn er de grondstoffen om je gear en wapens te upgraden en daarvoor moet je weer een beetje grinden met de missies en activiteiten. Deze komen in de vorm van dagelijkse en wekelijkse challenges en daarbij moet je denken aan jagen op bepaalde dieren of het vinden van een x-aantal stukken fruit of paddo's. Dit levert ook soms kleine muntjes op die je weer kan besteden aan cosmetische outfits of wapenskins die elke 24 uur veranderen.

Op zo'n manier blijf je goed bezig. Ik ben persoonlijk een speler die met RPG-achtige titels zoals deze graag de tijd neemt om de wereld te verkennen en mijn karakter goed te levelen voor ik weer een missie/quest doe en te praten met alles en iedereen die ik tegenkom. Op zo'n manier haal je echt alles uit de game en ben je echt vele tientallen uren zoet. Mijn teller stond op over de 40 uur op normaal en nog had ik een hoop te doen. Dus dat zegt al genoeg. Ook na het uitspelen is er genoeg te doen en kan je ook uiteraard op een veel moeilijker en uitdagender niveau veder gaan.



Zoals je ziet, zit het met de gameplay en houdbaarheid meer dan goed. Het oog en oor willen echter ook wat en daarin stelt Immortals Fenyx Rising je zeker niet teleur. Hoewel... Laten we starten met de prachtige open wereld die gevuld is met een heerlijk kleurenpalet die varieert van zacht, dof en heel erg fel en ik heb zelden zo'n kleurige titel als dit gezien en moet je nagaan dat ik dit nu speel op een Xbox One X, waarop alle screenshots in deze recensie zijn gemaakt, en [url-https://eigenwereld.nl/nieuws.php?id=68747[deze voor de PlayStation 5, Xbox Series en de PC nog een tandje hoger gaat met echte 4K-resolutie en 60 fps oftewel hele vette graphics.

Het gras dat prachtig op de wind meewaait, oplichtend fruit en een vonkenregen à la Scheveningen 2019 hebben zoveel details dat het echt oogstrelend is en ik oprecht hiervan genoten heb. Net als met het geluid, dat echt top was. Of je nu Typhon hoort praten in surround met een diepe stem of dat je even bij de kust op een berg aan het chillen bent en de wind om je oren suist terwijl de meeuwen en Phosphor die boven je vliegt en zijn geluidjes maakt. Maar ook tijdens de actie gaat het geluid goed los en komt soms met een goede dikke bass naar voren. Oftewel ultiem genieten.



Reageer